De politie, je beste vijand
Opstelten en Teeven van justitie hebben deze week een zoveelste law & order wetsvoorstel ter bescherming van hun waakhonden aangekondigd. Hiermee kunnen 'geweldplegers' (de zoveelste categorie, we hebben ook al: 'illegalen', 'veelplegers', 'krakers', 'voetbalhooligans', om er maar een paar te noemen), 17 dagen worden vastgehouden. Het is het zoveelste voorstel dat de positie van de politie moet versterken.
Alsof dat nog ergens voor nodig is! In het licht van de gebeurtenissen op 1 mei in Utrecht (op demonstratie inhakken) en 14 mei in Amsterdam (man doodgeschoten op de Spiegelgracht) zou de motivatie voor dit wetsvoorstel namelijk bij uitstek op het zwaarbewapende blauwe leger van toepassing kunnen zijn: “Dergelijk geweld kan leiden tot grote maatschappelijke onrust en verontwaardiging.”
Indien justitie alle smerissen die erop los slaan en schieten zou vervolgen, zaten de bajesen er vol mee. Indien aan elke gebroken arm, elke blauwe plek, elke hersenschudding, elke schouder uit de kom, veroorzaakt tijdens de 'rechtmatige uitoefening van hun taak' net zoveel publieke aandacht zou worden besteed als aan iedere middelvinger die naar de dienders wordt opgestoken, of aan ieder t-shirt met de tekst 'ACAB', dan zouden de kranten vol staan met berichten over agressieve agenten.
Maar nee, niet het politiegeweld dat stelselmatig is en wettelijk geregeld, leidt tot maatschappelijke ontrust en verontwaardiging, maar het verzet tegen dat politiegeweld. Verzet, dat vaak niet meer is dan schelden, duwen of trekken, maar reden genoeg is voor arrestatie, pepperspray, het oproepen van versterking, het trekken van een pistool. De politie ís geweld. Geweld is niet alleen de fysieke daad, maar ook de absolute macht, de rechtvaardiging van al het 'ambtshalve' handelen, het uitgangspunt dat een smeris niet liegt. Bovenal: de totale controle.
Controle, die zich niet alleen beperkt tot het op video vastleggen van iedereen die meeloopt in een demonstratie, standaard in de politiestaat Nederland. Controle, die zich net zo min als het fysieke geweld beperkt tot de momenten waarop veel mensen ermee worden geconfronteerd en er slachtoffer of getuige van zijn. Die controle, het geweld aangedaan aan de vrijheid, is permanent, sluipend, geniepig, en treft iedereen die in de ogen van de ambtenaren afwijkt of protesteert. De politie is een wolf in schaapskleren, die mensen opjaagt en in hun dagelijks bestaan bedreigt.
Je zult maar een andere huidskleur hebben, een hoofddoekje dragen of iets anders dat niet past in het beeld van 'de Nederlander', dan ben je vast illegaal. ID bewijs tonen! Je zult maar een onverzorgd uiterlijk hebben in hun ogen, dan ben je vast wel dakloos of verslaafd. Wegwezen! Voor je het weet behoor je tot een nieuw verzonnen categorie mensen die als ongewenst, gevaarlijk of overlastgevend wordt geportretteerd. Voor je het weet behoor je tot zaken, gevallen, groepen die het straatbeeld vervuilen, de burger verontrusten. Je wordt in het publieke domein veroordeeld zonder vorm van proces en voor ons aller veiligheid opgeruimd.
Verzet je tegen dit geweld, tegen de controle, verzet je tegen de repressie, de smeris, de wet, en je bent: (nieuw!) geweldpleger.
Eenmaal opgeborgen tussen de vier muren van de smeris en de bajes, bereikt het geweld dat het monopolie van de staat is, zijn hoogtepunt. Onbetwistbaar en voor sommigen zelfs dodelijk, al is dat laatste natuurlijk nooit te wijten aan de cellen, de 'verzorging'. Je bent er één van de velen met één van de vele mogelijke stempels op je dossier. Opgeruimd staat netjes. De burgers, die op alles 'ja en amen' zeggen, kunnen opgelucht ademhalen. Er zal geen geweld meer zijn, zoals er ook al geen drugs meer zijn, geen gekte en geen wanhoop. Wij allen zullen leven in een opperste staat van vrede en veiligheid.
Toch?
Joke Kaviaar 21 mei 2011
|