| De Diefstal Van De Vrijheid (hieronder: In reactie op: "Nederland en België bestrijden anarchisten" Demonstraties moeten verboden worden, gebiedsverboden opgelegd. Is dit Nederland? Ja. Als het aan minister van binnenlandse zaken Ter Horst ligt, wel. Een rapport met de titel Het Vuur Van Het Verzet, uitgebracht door Ter Horst's dienst de AIVD, gaf de voorzet, ze hoefde de bal er slechts in te koppen. Net zoals een één-tweetje bij voetbal: afgesproken werk. Het doelpunt: de criminalisering van enkele actiegroepen, volgens de AIVD uit Utrecht. De hele Tweede Kamer speelde mee in de wedstrijd die in het voordeel van de onmenselijke asielpolitiek moest uitvallen en in het nadeel van al diegenen die daartegen protesteren en in hun kielzog: de mensen die al veel langer slachtoffer zijn van de nationalistische 'asiel'politiek. Het publiek luisterde aandachtig toe hoe werd geroepen om maatregelen, arrestaties, een einde aan het verzet. Verdonk riep: Crimineel! De PVV riep: Terrorisme! En de rest riep: Extremisme, geweld, gevaar! Wie is hier nu extreem? In al het verbale geweld gegrondvest op ongefundeerde conclusies der geheime dienst – natuurlijk geven zij hun bronnen niet prijs, de basis van wat zij zeggen te weten – was geen nuance te bekennen. Het vragenuurtje in de Tweede kamer ging ter geruststelling van het publiek over niets anders dan een plan van aanpak. Niet gesproken werd over de merkwaardige stelling dat lawaai maken bij een demonstratie op één lijn ligt met 's nachts de banden van een auto lek steken, een woning besmeuren met verf, of de brand op een bouwterrein, want het heet simpelweg allemaal: intimidatie. Niet gehoord werd de bepaald ondemocratische – voor wie daar in gelooft en dat zijn zij dus daar in die Tweede Kamer – gedachte dat die demonstraties maar verboden moeten worden en gebiedsverboden opgelegd aan bij naam bekende activisten van bij naam bekende actiegroepen.  Niet gedacht werd bij de term 'slachtoffers' aan al die mensen die stierven op straat of in detentiecentra, maar aan directeuren en architecten die zich verschuilen achter hun bedrijf en hun werk.
En niemand wilde weten wat de werkelijke reden was voor dit rapport op dit moment, en dat terwijl die meneer Gemert van de veiligheidsdienst het vertelde: men is bang dat bedrijven zich terugtrekken uit het lievelingsproject van de staat: het nieuwe detentiecentrum op Rotterdam Airport, de eerste privaat uitbestede gevangenis, of erger nog: zich niet durven inschrijven om een volgend privaat project voor justitie te bouwen, namelijk op Schiphol: het Justitieel Complex, voorzien van alweer een groter detentie- en uitzetcentrum, het zoveelste in de opsluit- en uitsluit machine waarin vluchtelingen worden vermorzeld. Daarom dus, om de winst van bedrijven en een politiek van verdrijving en afschrikking, dienen potentiële acties de kop ingedrukt te worden, ongeacht de aard van die acties, en de mensen die het wellicht zouden wagen om in actie te komen, als verdachten aangewezen. Zelfs het schrijven van een vurig pleidooi waarin de hoop wordt gekoesterd dat aan dit afschrikwekkend beleid ooit nog eens een einde komt, dient te worden aangemerkt als opruiend. Vrijheid van meningsuiting? Dichterlijke vrijheid? Maak het niet te gek, hè? Wat denkt Ter Horst nu te bereiken? Hoopt zij wellicht dat als zij de demonstraties van AAGU en Werkgroep Stop Deportaties verbiedt – wegens het radicale standpunt – dat zij dan rustig slapen kan? Heeft ze er niet aan gedacht dat zij mensen die niet meer openlijk voor hun mening kunnen uitkomen geen andere keus laat dan precies dat te doen wat zij vreest: namelijk het heimelijke, nachtelijke pad op te gaan en dan... ja dan! Dan had zij gelijk! Het rapport van de AIVD als self fulfilling prophesy! En wat moet de schrijfster doen die vervolging kan verwachten vanwege enkele zinnen die zij schreef? Anoniem publiceren, telkens vanaf een andere computer in een internetcafé, paranoia voor camera's, om geen IP adres prijs te geven? Waar gaat dit heen? Nooit gedacht dat De Dienst nog eens mij zonder bronvermelding zou citeren uit één van de meest gepassioneerde teksten die ik ooit schreef, Bevrijdingsvuur En niet alleen dat! Men heeft zich zelfs door mij laten inspireren, want hoe heet dat rapport ook alweer? 'Het vuur van het verzet'. Het is in feite plagiaat, want in de bewuste tekst schreef ik over 'de vonken van het verzet' en 'het vuur van de bevrijding'. Word ik geacht vaaf nu elk woord te wegen omdat zij mijn woorden als bewijs voor een misdaad zien en gebruiken? Ik voel er weinig voor – en met mij vele activisten tegen dit beleid – om de koers van openlijk verzet te wijzigen. Het moet blijven gezegd en getoond: Het is de Nederlandse staat die zich schuldig maakt aan de meeste extreme vorm van terreur, namelijk de legale terreur, de onzichtbare terreur. Het is die terreur die te vuur en te zwaard moet worden bestreden (nb. AIVD dat is een gezegde...) en het heeft mijn voorkeur dit met open vizier te doen. Ik weiger me te verstoppen, mijn gezicht te bedekken. Ik sta hier op dit standpunt en als het hen niet aanstaat, dan pakken ze me maar op. Maar dan zijn ze nog niet klaar met me, integendeel. Misschien is dat wel precies wat ze eigenlijk niet willen en niet durven, en is dat precies de ware reden voor zo'n zottig rapport: om te zeggen dat men oplet en dat men wat gaat doen. Het publiek zal gewaarschuwd zijn voor mensen voor wie het niet bang hoeft te zijn, zoals eerder zij werden bang gemaakt voor 'vreemdelingen'. En het publiek zal tevreden zijn omdat er een Dienst is die voor hen waakt en een minister die harde aanpak belooft. En de 'extremisten', zoals ik? Zullen zij zich nog durven vertonen? Elke demonstratie weer! Joke Kaviaar 16 oktober 2009 In reactie op: "Nederland en België bestrijden anarchisten" De laatste maanden zijn zowel Nederlandse als Belgische activisten tegen 'het asielbeleid', ookwel 'asielextremisten' of 'asielterroristen' genoemd, mikpunt geweest van berichtgeving der geheime diensten. De betrokken diensten van beiden staten hebben nu de handen ineen geslagen, zo bericht Cobouw: "Nederland en België bestrijden anarchisten". Een reactie. In Nederland was het de AIVD die met het rapport 'Het vuur van verzet' kwam. Dit was op 12 oktober. In België was het een slordige twee weken later dat iemand op Indymedia Oost Vlaanderen gewag maakte van een antwoord van minister de Clerq, dat er op neer kwam dat De Veiligheid van Staat zich ermee bezighield.  België: vernielingen bij Besix wegens bouw gesloten centrum SteenokkerzeelTerecht reageerde op Indymedia Oost Vlaanderen iemand met "Het is een logisch gevolg van harde, illegale acties" en een ander met "Als je tegen de staat bent, moet je niet gaan verwachten dat diezelfde staat in een hoekje gaat zitten wachten tot het met hem gedaan is." Met andere woorden: "It is dangerous to be right, when those in power are wrong". Hier in Nederland valt voor mijn gevoel minder realiteitsbesef te bespeuren. Veel mensen denken dat de AIVD maar wat roept, er klopt immers geen barst van, en de soep zal wel niet zo heet gegeten worden als opgediend. Deze naïviteit is gevaarlijker dan de mogelijke repressie zelf. Activisten en actiegroepen, al dan niet zelf verantwoordelijk voor de gewraakte acties - variërend van 'naming and shaming' zoals vorige week nog gebeurde door het Onderzoeks Collectief Asielextremisme (OCA) ("alwéér een gelegenheidsnaam!", hoor ik Wil van Gemert van de AIVD al roepen), verf tegen gevels van betrokken personen en bedrijven, tot het in brand steken van een directiekeet op het bouwterrein van het nieuwe detentiecentrum Rotterdam Airport - zouden zich meer bewust moeten zijn van wat hen te wachten kan staan. Direct na het uitkomen van het AIVD rapport riep minister Ter Horst dat demonstraties verboden moesten (kunnen) worden en gebiedsverboden aan activisten opgelegd. Holle frasen zou je zeggen, vooral wanneer nadien blijkt dat zowel de genoemde groepen AAGU als Werkgroep Stop Deportaties weliswaar te maken hebben gekregen met burgemeesters die aanmelding van demonstraties eisen, maar voorts kunnen demonstreren als altijd (althans, zolang er pers bij is). Maar hoe onwaarschijnlijk is het nog, dat activisten met dit soort zaken te maken krijgen, nadat minister Hirsch Ballin een wetswijziging in het wetboek van Strafvordering heeft voorgesteld, hetgeen inhoudt dat door de rechter precies die gebiedsverboden, maar ook contactverboden en meldingsplicht, naast een straf kan opleggen? Het gaat dan niet om een voorwaardelijke straf met extra voorwaarden, maar om een maatregel die los staat van de straf en waartegen geen hoger beroep mogelijk is. Deze maatregel zal direct na de uitspraak ingaan en telkenmale bij overtreding meteen en onverbiddelijk leiden tot minimaal drie, en telkens meer, dagen 'vervangende hechtenis'. Op De Vrije staat vandaag een bericht gedateerd 4 december 2009, ondertekend door de tien verdachten in de ‘affaire Tarnac’: "Waarom wij deserteren". In Frankrijk wordt deze vorm van repressie toegepast als voorwaarde voor invrijheidstelling. Waar dit toe leidt, staat in de verklaring: "U loopt op straat met drie vrienden, gevolgd door agenten, die alles rapporteren en doorgeven. U ontmoet na maanden van gescheiden leven een van uw dierbaren. In het Franse justitiële jargon wordt dat vertaald als een ‘concertation frauduleuse’. Dit brengt mee dat een uiting van kameraadschappelijke trouw, het bewijs oplevert van het vormen van een ‘criminele organisatie’. (..) " Hoever staan we in Nederland en België nog af van dit soort maatregelen? Het voorstel van Hirsch Ballin is er op dit moment nog niet door, maar dat kan snel gaan met een wetswijziging. Waartoe de Nederlandse justitie op dit moment in staat is, valt al te aanschouwen met het nog altijd in isolatie houden van twee dierenrechtenactivistes die verdacht worden van de meest sympathieke actie denkbaar: het bevrijden van nertsen. Is het toeval dat een week na de publicatie van OCA dit bericht te lezen valt in hét vakblad voor de bouw, Cobouw?: "België en Nederland werken samen bij het onderzoek naar de aanvallen van linkse anarchisten op bouw- en onderhoudsbedrijven die betrokken zijn bij de bouw, inrichting en onderhoud van asielcentra en andere opvangcentra voor buitenlanders." Hoeveel meer moeten activisten nog gewaarschuwd worden voor de grensoverschreidende voorbereiding van repressieve maatregelen, waartoe staten samenwerking hebben gezocht?  Nederland: Brandstichting directiekeet op bouwterrein detentiecentrum Rotterdam AirportMet het AIVD rapport werden een aantal dingen beoogd: - Stemmingmakerij tegen betrokken groepen, verdeel en heerspolitiek. - Intimidatie van (de activisten binnen) de betrokken groepen. - Reacties van betrokken groepen en activisten uitlokken. - Het waarschuwen van bedrijven. We moeten allereerst waakzaam zijn voor paranoia, en ons wapenen tegen angst, want niets is vernietigender dan dat! Maar niet zonder de realiteit onder ogen te zien en ons voor te bereiden. In België heet het: "De OCAD heeft inmiddels ook een 'dreigingsanalyse' gemaakt om de ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken te helpen de anarchisten uit te schakelen." In Nederland: "Voor de AIVD is asielgerelateerd extremisme een prioriteit vanwege de mogelijke dreiging voor de democratische rechtsorde." en "Minister Guusje ter Horst van Binnenlandse Zaken wil de radicalisering van het verzet tegen opsluiten en uitzetten van vreemdelingen stevig aanpakken". In welke vorm dan ook, daartoe heeft de staat middelen, waarvan velen zich niet bewust zijn. Het is aan ons om onze eigen middelen, divers en op door onszelf gekozen momenten, aan te wenden om de staat en haar lakeien met al hun winstbejag ten koste van de vrijheid en het leven uit te schakelen, op zijn minst de voet dwars te blijven zetten, en elkaar de solidariteit te verklaren wanneer we geconfronteerd worden met repressie. Laat het ons niet verlammen, maar sterken! Om te besluiten met de inleiding van onze Belgische vrienden: "Deze propaganda van de Staat, die het terrein probeert voor te bereiden om anarchisten en andere anti-autoritairen te isoleren en in een hoekje te duwen, verdient slechts onze minachting..." Joke Kaviaar 8 december 2009 bronnen: Oorspronkelijk in Cobouw: Nederland en België bestrijden anarchisten AIVD: Persbericht: AIVD ziet toename in verzet tegen asiel- en vreemdelingenbeleid Een overzicht van acties tegen het asiel- en vreemdelingenbeleid in de afgelopen decennia Nota: Het vuur van verzet Indymedia Oost-Vlaanderen: "Document van de Senaat over de anarchistische beweging" Indymedia NL: "De ware asielextremisten onthuld" (OCA) Bericht op nu.nl: "Drie dagen cel bij negeren gebiedsverbod" PDF: Wetswijzigingsvoorstel Hirsch Ballin De Vrije: "Waarom wij deserteren" |