|
CTER registratie doet alarmbellen rinkelen
Noot vooraf: Dit artikel is eerder verschenen in Buiten De Orde, nr. 3, najaar 2018. Het stoppen langs de weg is na het schrijven van dit stuk nogmaals voorgekomen. De registratie is duidelijk blijvend...  Op 22 april jl. publiceerde ik over mijn registratie als ‘CTER object’ het artikel ‘Ben jij ook een CTER object?’ CTER staat voor: Contra Terrorisme Extremisme en Radicalisering. Buiten de Orde vroeg of ik meer kon vertellen over deze registratie en de gevolgen ervan. Bij deze. Maar dit verhaal staat niet op zichzelf, ik ben niet de enige. En ook dit is nog maar het topje van de ijsberg. “Er moet controle op u worden uitgevoerd” Toen ik op 7 november 2017 's avonds laat met de auto vanuit Amsterdam langs de kant werd gezet en mijn rij- en kentekenbewijs werden gecontroleerd, was het zonneklaar dat dit niet zomaar gebeurde. Op mijn vragen, liet de smeris op dat moment alleen los dat “er in het systeem staat dat er controles op u moeten worden uitgevoerd". Bij inzage bleek dat dit kwam door de aantekening “CTER object”. Van ‘Zeer Actieve Veelpleger’ tot ‘CTER object’ Op dat moment liep er al een ander inzageverzoek, vanwege een huisbezoek van de smeris op 10 december 2016 – daarover verderop meer – maar ook dat was niet de eerste gebeurtenis waaruit op mijn persoon gerichte repressie bleek. Denk maar aan de inval van 13 september 2011 en de vervolging en veroordeling wegens ‘opruiing’ die daarop volgde. Het was geen toeval dat ze daarvan zoveel werk maakten. De AIVD waarschuwde al jarenlang voor die o zo gevaarlijke ‘asielextremisten’. Hun rapport ‘Het vuur van het verzet’ van november 2009 begon zelfs met een citaat uit een door mij geschreven artikel. Met een aanvankelijke verdenking van ‘opruiing met terroristisch oogmerk’ kon er uitvoeriger dan gebruikelijk huiszoeking worden gedaan. Er was ‘kans op herhaling’ en ook daarvoor mocht naar bewijs worden gezocht. Meer dan 300 foto’ s alleen al van het huis en van alle bladzijden in een telefoonklapper en veel meer inbeslagnames dan alleen maar de computer en een paar usb-sticks: uit alles bleek dat ze bezig waren met een fishing-expedition naar contacten. Maar ook hieraan ging al meer vooraf. Zo was er bijvoorbeeld een intimiderend huisbezoek van een paar zware jongens van de recherche Utrecht in oktober 2010 aan het begin van de campagne tegen de bouw van Justitieel Complex Schiphol dat inmiddels gebruikt wordt als grensgevangenis. Doel van dat bezoek: me waarschuwen “het niet te doen”, zonder daarbij te vertellen wat dat dan zou moeten zijn. Hierbij werd gerefereerd aan mijn registratie als ‘Zeer Actieve Veelpleger’ en gesuggereerd dat ik wel eens de ISD maatregel zou kunnen krijgen (een verkapte twee jaar gevangenisstraf). Het was op dat moment al bijna twee jaar geleden, december 2008, dat ik ontdekte dat die registratie bleek te bestaan. Dat kwam doordat de lokale smeris me een kerst- en gelukkig nieuwjaarskaart stuurde met de mededeling dat ze me maar beter niet meer konden zien in het volgende jaar. Vervolgens kwam in 2009 een dik dossier Zeer Actieve Veelpleger terecht in een strafdossier om voor een kleinigheid als ‘belediging van een ambtenaar in functie’ een forse straf te kunnen eisen. Dat dossier, vermoedelijk per ongeluk toegevoegd aan het zaakdossier, bevatte lijsten met namen van ‘betrokkenen’ die terug gingen tot in 2005. Het waren mensen met wie ik was opgepakt of waarmee ik was gezien. Er stond ook in dat wanneer ik ergens gezien werd, alles moest worden genoteerd. Met wie ik was, met welk vervoer etc. Ik heb destijds geprocedeerd tot de Raad van State om die registratie ongedaan te proberen te maken, maar zonder resultaat. De huidige registratie als CTER object kun je zien in het verlengde daarvan. Die dingen doen ze allemaal nog steeds, alleen nu onder de vlag van de CTER registratie. Naar aanleiding van een oproep van Doorbraak verzond ik op 8 december 2016 een protestmail. Inhoud: “Ik vernam via Facebook dat uw vereniging aanstaande zaterdag een turn-event organiseert met ‘Nieuw-Guinea’ als thema en daarvoor kinderen vraagt om uitgedost als ‘inboorlingen’ te komen. Ik roep u nadrukkelijk op hiervan af te zien. ‘Inboorlingen’ is stigmatiserend voor mensen uit Nieuw-Guinea, en voor alle zwarte mensen en mensen van kleur in dit land. Horen zij er niet bij? Het is stereotype beeldvorming en daarom racistisch. Dit zijn voorstellingen uit het koloniale tijdperk. Beneden alle peil.” Staat er een bedreiging in? Een oproep iets te gaan doen? Wordt er een actie of demonstratie aangekondigd? Niets van dat al. Toch stonden de zaterdagmorgen daarop de wijkagent en een collega om half 11 bij me aan te bellen en op raam en deur te bonken. Ze wilden weten wat ik van plan was. “We maken ons zorgen, we kregen bericht uit Hoofddorp”. Ik weigerde te praten en wilde de deur dichtdoen. De wijkagent zette zijn voet tussen de deur en heeft deze pas weer weggehaald nadat ik na drie keer weigeren aan het einde van het ‘gesprek’ toch maar mijn ID bewijs ging halen. Want ook dat wilde hij zien, al was ik in mijn eigen huis en wist hij wie ik was. Was ik de enige die een mail had gestuurd? Nee. Sterker nog: de eerste mail, voorzien van een oproep om mails te sturen, kwam van Doorbraak. Hadden anderen die een mail hadden gestuurd eveneens bezoek gehad? Ook niet. Ik heb nadien een klacht ingediend en aangifte gedaan van huisvredebreuk en dwang. Niet omdat ik verwacht dat het iets oplevert, maar wel omdat zulke procedures betrokken smerissen niet in de koude kleren gaan zitten. Ineens zijn ze verdachte en worden ze verhoord en zijn ze bang dat ze op zijn minst een aantekening krijgen. De diender in kwestie zit dan toch wel even een tijdje te zweten, zoals ook bleek bij een tussentijdse zitting van de klachtencommissie waarbij de wijkagent jammerde dat hij verdachte was, dure advocaten die door de staat worden betaald ten spijt. Het is intussen ruim anderhalf jaar geleden dat dit gebeurde. Het OM heeft geweigerd te vervolgen, het Hof heeft in de artikel 12 procedure het OM in het gelijk gesteld en de klachtenprocedure die in afwachting daarvan werd stilgezet moet nog worden voortgezet. Intussen zijn de inzage, die ik naar aanleiding hiervan verzocht en die na lang te zijn getraineerd uiteindelijk samenviel met de inzage vanwege het aan de kant zetten “omdat er controle op u moet worden uitgevoerd”, plus de stukken van het Hof in de artikel 12 procedure zeer verhelderend. Daaruit blijkt hoe een kritische e-mail reden wordt om aan de deur te gaan op het moment dat dit al niet eens meer zinvol is. Of het enige nut moest intimidatie zijn natuurlijk. Feit is dat op die ochtend dat ze hier kwamen, het racistisch aangeklede onderdeel Nieuw Guinea op het turn-event al was afgelopen, zonder dat er ook maar een demonstrant in de buurt was geweest. Overigens: de organisatie had wel geluisterd naar alle kritiek en de invulling van het onderdeel veranderd. Hoe een kritische e-mail een dreiging werd De organisatie van het turn-event moet behoorlijk wat mails hebben gehad. Die zijn daarmee dus naar de politie gegaan. Die keken op Facebook en uit alles wat ik heb ingezien blijkt dat de aandacht vanaf dat moment naar mij alleen is uitgegaan. Doorbraak, de initiatiefnemer van de mailactie? De Hoofddorpse smeris die de wijkagent eropuit heeft gestuurd, zegt daarvan nog nooit te hebben gehoord. Wel weet ze te vertellen dat ik “opmerkingen gemaakt op internet” had en dat aan mijn e-mail “een dreigende toon” zat. Ook zou ik geschreven hebben dat “als zij er mee door zouden gaan” ik het “zou komen verstieren”. Ook blijkt dat de smeris ervan uit ging dat een demonstratie die dag in Amsterdam door mij bezocht zou worden en dat ik de deelnemers daaraan mee zou slepen naar Hoofddorp. Ik zou namelijk “lid zijn” van “die beweging” en als die zou komen, “dat was het ergste scenario”. Geen idee waarover dat gaat, maar wat het ook was, het was reden om “op te schalen” en er moest bij me worden langsgegaan om mij te laten weten “dat zij ervan wisten”. En zo kwam dus de wijkagent aan de deur. Niet in zijn eentje, want “Ik wist dat ze activiste was. En dat ze ageerde tegen uniform. Ik zou daarom ook nooit alleen naar haar toegaan”. De wijkagent spreekt van “ontstane paniek en rode-knop-procedure” en dacht dat “men actie wilde voeren” en verwachtte “verstoring van de openbare orde”. In de registratie PL 1100-2016 271903 BVH politie Zaanstreek-Waterland die ik bij de inzage onder ogen kreeg, staat Doorbraak wel vermeld, maar wordt direct weer ter zijde geschoven: “De turnorganisatie heeft meerdere facebookberichten en mailtjes ontvangen van stichting Doorbraak en Joke Kaviaar waarin wordt gemeld hier niet mee door te gaan. Gebeurt dat wel, dan zullen er consequenties tegenover staan. (…) Het zou gaan om mevrouw Joke Kaviaar. Vanuit de politie even de noodknop inventariseren mocht het fout gaan. (…) Graag alert reageren in verband met demonstraties van linkse activisten.” Vervolgens krijgt de wijkagent bericht: “Onderstaande persoon, Joke Kaviaar, heeft aangegeven te gaan demonstreren bij een kinderenevenement in de Koning Willem Alexander Sporthal. (…) Als het evenement niet ingetrokken wordt, zouden daar consequenties aan vast zitten.” In zijn rapportage noemt hij mij “activist, gevarenklasse 6, verzetpleger”. Ik kan nog uitvoerig uit de doeken doen hoe de smeris liegt en bedriegt over wat er die dag aan mijn voordeur gebeurde. Daarover gaat dit artikel niet. We weten allemaal dat ze dat doen. Of het nu gaat over een huisbezoek of de moord op Mitch Henriquez of Rishi Chandrikasing en vele anderen. De smeris begaat misdrijven en dat is eenvoudigweg toegestaan. Wat ik hiermee wil laten zien is waartoe al die registraties leiden. Op het moment dat dit gebeurde, zo blijkt uit andere registraties (uit Den Haag), was ik al geregistreerd als CTER object. En dat is waarom een kritische e-mail waarin niks wordt aangekondigd, opgeroepen en waarin niemand of niets wordt bedreigd leidt tot paniek, opschalen, rode-knop procedure en intimiderend huisbezoek. Ze verzinnen alles er gewoon bij. En dat is nog maar een ding dat er kan gebeuren wanneer je bent geregistreerd als ‘CTER-object’. Verkeerscontrole als dekmantel voor opsporing en registratie Tot twee maal toe ben ik intussen aan de kant gezet vanwege de registratie als CTER object. De eerste keer was op 7 november 2017. De tweede keer op 19 april 2018. Dat valt nog mee, kennelijk heb ik geluk de smeris niet te vaak op de weg tegen te komen. Maar feit is: bij het opvragen van mijn kenteken, volgt stoppen en controle. Altijd. Ik hou er maar rekening mee dat de smeris me oponthoud kan bezorgen als ik onderweg ben. Het is zoiets als file, een open brug of slecht weer. Evengoed: dit is het Panopticon van deze tijd en daarvoor hoef je niet eerst daadwerkelijk opgesloten te worden: je weet dat je altijd en elk moment gecontroleerd kunt worden. Uit de registratie PL 1300-2017 235866 BVH politie Amsterdam-Amstelland van 7 november 2017: “Navraag gedaan in het systeem op kenteken. Hier kwam uit dat tenaamgestelde een CTER object links activisme is en dat alle informatie met betrekking persoon vastgelegd moet worden. (beschrijving van mijzelf en inhoud van de auto -jk). BT was erg geinteresseerd in de reden van de staandehouding. Rapps hebben uitgelegd dat BT de aandacht kreeg in verband met bij ons bekende informatie en dat zij daarom gecontroleerd werd. Rapps hebben geen informatie gegeven met betrekking het links activisme danwel CTER.” De tweede keer in april dit jaar gaven ze minder prijs. Wel werd er weinig moeite gedaan om voor te wenden met een verkeerscontrole bezig te zijn. Er werd geen kentekenbewijs, keuringsbewijs of verzekeringsbewijs gevraagd, en er vond geen controle van de auto zelf plaats. Daarbij kwamen er al snel op de plaats waar ik was stilgezet een motormuis en een tweede politieauto bij. De smeris liep met mijn rijbewijs langs de auto en keek naar binnen. Ik zag ze met elkaar overleggen. Het is bekend dat het doen van verkeerscontroles wel vaker als smoes wordt gebruikt, voor opsporingsonderzoek. De Hoge Raad heeft deze praktijk met een uitspraak van 1 november 2016 goedgekeurd. De redenatie komt erop neer dat een verkeerscontrole aan de wettelijke vereisten voldoet, zolang rijbewijs en voertuigpapieren maar gecontroleerd worden. Dit opent de weg naar misbruik, en dat zien we ook aan het vele etnisch profileren waarvoor de politie een vrijbrief heeft, zoals ook weer in dit arrest van de Hoge Raad. Als de smoes maar goed genoeg is, mag alles. Maar dit is weer iets anders. Hier wordt een verkeerscontrole voorgewend om mensen die geregistreerd staan als 'CTER object' aan de kant te kunnen zetten voor controle. Uit een artikel van 18 april 2017 op de website van Autonomen Den Haag bleek ook al dat er sprake was van CTER codes in dossiers van activisten. Uit het artikel van Autonomen Den Haag: “Dat er samenhang bestaat tussen de verschillende repressieve maatregelen bleek ook wel toen we in vele politiedossiers de code CTER aantroffen. Dat bleek te staan voor Contra Terrorisme, Extremisme en Radicalisering; een overkoepelend overleg van verschillende repressieve diensten zoals de AIVD, (lokale) politie, gemeente en burgemeester. Binnen dit overleg wordt er informatie uitgewisseld over groepen of individuen, die een ‘probleem’ vormen. Hier proberen ze vervolgens een aanpak op te formuleren. Dat kan gaan van bijvoorbeeld gebiedsverboden tot aan het bestempelen tot criminele of terroristische organisatie. Deze aanpak is flexibel; als bijvoorbeeld een gebiedsverbod niet werkt, kunnen ze naar steeds zwaardere middelen grijpen. Uit deze aanpak komen de repressieve maatregelen tegen ons voort.” In het licht hiervan vermoedde ik al dat ik ook zo'n registratie moest hebben. De gemeente Den Haag wilde mij namelijk ook dat gebiedsverbod opleggen. Tijdens de inzage is gebleken dat de politie Haaglanden bij herhaling opdracht geeft tot het doorgeven van “alle gerelateerde informatie aangaande deze persoon en personen die in zijn/haar aanwezigheid verkeren, voertuigen, communicatiemiddelen, andere van belang zijnde goederen, tijdstippen en locaties.” Dit was tijdens mijn inzage op 25 januari 2018 terug te zien tot de eerste keer op 26 maart 2014. Vanaf 7 augustus 2015 is de opdracht van Haaglanden tevens voorzien van: “Als deze persoon wordt aan/staande gehouden zoveel mogelijk informatie vergaren en alle informatie muteren in BVH en de code CTER meegeven.” Dit werd herhaald op 4 januari 2016 met ‘Pleegdatum / tijd: tussen donderdag 21 januari 2016, 08:33 en donderdag 18 januari 2018 08:33’. Den Haag repressiehoofdstad Op de datum 19 juli 2016 bevindt zich in de inzages een uitvoerige registratie die het aan mij opleggen van een gebiedsverbod motiveert (de volledige tekst ervan is voor dit artikel te lang). De registratie beschrijft de situatie en de sfeer in de Schilderswijk en demonstraties en ‘rellen’ tegen wat zij noemen: “vermeend politiegeweld”. Het gaat dan verder met: “Een jaar (27 juni 2016) na de dood van Mitch Henriquez (was zwart gemaakt, maar dat zal er staan – jk) willen een aantal organisaties demonstreren tegen politiegeweld bij buro de Heemstraat (Hobbemaplein). Een van deze organisaties is AFA (Anti Fascistische Aktie). Je bent geen lid van AFA in de zin dat het een vereniging of stichting is. Er is ook geen sprake van een formele ledenlijst. Het is aannemelijk (zie hiervoor de eerder genoemde registraties) dat betrokkene is gelieerd aan AFA. Dit betekent dat zij sympathisant is, gezien is bij demonstraties van AFA of op andere wijze is verbonden.” Daarop volgen citaten van de website van AFA en Autonomen Den Haag en een hoop suggestie over wat volgens hen de rol van mensen van AFA en Autonomen Den Haag zou zijn als vermeende aanstichters van de opstand in de Schilderswijk na de dood van Mitch. Natuurlijk gebruiken zij het woord ‘vermeend’ dan juist niet, dat is in dit geval van mij. Een jaar na de dood van Mitch wordt een demonstratie bij buro Heemstraat verboden. Er is die middag een andere demonstratie geweest die eindigde op de plek waar de smeris Mitch vermoord heeft. Deze werd verstoord door de per megafoon vanaf een politiebus gegeven mededeling dat verder demonstreren die dag verboden zou zijn. Samen met nog tien anderen ben ik die avond opgepakt: “Elf aan AFA gelieerde subjecten zijn in de avond van 27 juni 2016 aangehouden in de omgeving van het Hobbemaplein, bij buro de Heemstraat, voor vermoedelijke overtreding van artikel 11 van de WOM. Betrokkene was een van hun. Het beeld was dat na de beeindiging van eerder genoemde demonstratie deze elf subjecten zich via allerlei verschillende wegen trachtten te verzamelen op het Hobbemaplein om alsnog de door hun aangekondigde demonstratie om 20 uur uit proberen te voeren. (volgt op de borst klopperij hoe de smeris zo goed werk doet in de wijk – jk). De elf aan AFA gelieerde subjecten lijken beroepsdemonstranten. Ze hebben geen enkele binding met de wijk, voegen niets toe aan de leefbaarheid en veiligheid van de wijk. Sterker nog, zij brengen de wankele balans tussen politie en bewoners in gevaar. (…) Zij lijken de demonstraties te gebruiken om hun eigen doelstellingen te bereiken en niet die van de wijk. (…) Het ageren tegen discriminatie en politiegeweld is een nobel doel (braak! – jk) maar dit draagt niet bij aan de veiligheid en leefbaarheid in de wijk. Hun enige doelstelling lijkt geweld tegen en schade aan deze bewoners aan te richten en het gezag van de overheid te ondermijnen. (…) Gelet op de historie en de recente gebeurtenissen is het aannemelijk dat betrokkene bij aankondigingen van het OM in XXXX (zwart gemaakt – jk) of andere hevige incidenten aangaande vermeend onterecht politiegeweld deze situatie zal aangrijpen om wederom een poging te doen om te demonstreren in omgeving van het Hobbemaplein en buro de Heemstraat. Het risico dat een demonstratie op deze lokatie escaleert naar rellen is aanzienlijk.” Tot zover Den Haag en hun misplaatste idee over hoe goed zij het doen in de Schilderswijk. Van Den Haag zaten in de inzage nog wel meer registraties, waaraan te zien is hoe een individu in de gaten wordt gehouden. Zo staat een speech van mij aan het einde van een antifascistische demonstratie genoteerd. Dit is een landelijk beeld: arriveer ik in Appelscha bij de Pinksterlanddagen? Het staat genoteerd, met de toevoeging: “K. blijkt een leidende rol te hebben binnen de linkse organisatie AAGU (omgeving Utrecht)”. In augustus 2015 werden gedurende een maand mijn bewegingen met ANPR camera's boven de weg gevolgd. Aanleiding was het lopen van een rondje om Kamp Zeist in de aanloop naar de campagne tegen de gezinsgevangenis. Er is niet zo veel voor nodig om je het hele repressie-apparaat op de hals te halen. De registratie als CTER object is een middel en kapstok daarvoor. Staat er CTER object, dan trekken ze alles uit de kast. En zoals Autonomen Den Haag al stelde: “Het kan gaan van gebiedsverboden tot aan het bestempelen tot criminele of terroristische organisatie. Ze kunnen naar steeds zwaardere middelen grijpen.” Wat is en doet CTER? Een zoekopdracht op internet levert hetvolgende op:  Op 21 december 2016 meldde een nieuwsbericht op de website politie.nl: “De politie heeft een speciale opleiding ontwikkeld om agenten nog beter voor te bereiden op terrorismedreiging. Het Professionaliseringsprogramma Contraterrorisme, Extremisme en Radicalisering (CTER) wordt vóór eind 2018 bij alle eenheden ingevoerd. (…) De inhoud richt zich op contraterrorisme, links- en rechts-extremisme en radicalisering, maar raakt ook onderwerpen als polarisatie, diversiteit en weerbaarheid.” Op 15 februari 2017 maakt een artikel van de NOS over terugkerende jihadstrijders melding van het bestaan van CTER infocellen: “Iedere politie-eenheid heeft een CTER Infocel (CTER = contraterrorisme). Dat is een team dat specifiek verstand heeft van terrorisme. Wie de informatie vergaart, wisselt per zaak. Soms zijn het mensen van de CTER Infocel, soms een basisteam.” Op 27 september 2017 komt CTER ter sprake in een artikel op RTL nieuws over onderzoek naar radicalisering bij Defensie: “Signalen over extremisme komen binnen bij de CTER Infocel. (...) Wie verdacht wordt van radicalisering, wordt onderzocht. Daarbij kan de commandant van de medewerker worden ingeschakeld. Ook kan bijvoorbeeld de medewerker of het kenteken van zijn of haar auto (onopvallend) in de gaten worden gehouden.” Volgens Cahiers Politiestudies van 2017, nr. 1, blz. 117 bestaat een 'infocel' uit “10 medewerkers Intelligence (twee per district), een operationeel-, tactisch- en strategisch analist, twee mensen van de I.D. en een operationeel expert.” en is er “in de Basis Voorziening Handhaving (BVH) een code CTER. Collega's kunnen op deze wijze de aandacht vestigen op een incident. De infocel scant die codes dagelijks.” De trainingen zijn intussen in volle gang. Maar de trainers moeten ook worden getraind tot 'kerntrainer CTER OSINT': “Aanslagen in Parijs, PEGIDA demonstraties in Nederland en Duitsland, voor en tegenstanders bij de komst van een AZC. Dit zijn problemen die vallen binnen het domein CTER: contra terrorisme, extremisme en radicalisering. CTER is een geprioriteerd onderwerp bij de Nationale Politie.” Een zoekopdracht bij het schrijven van dit artikel leverde nog een training op die wordt gegeven door het Instituut Fysieke Veiligheid. Uit alles blijkt dat er sprake van brede samenwerkingsverbanden. Ben jij ook een 'CTER object'? Dan kun je van alles verwachten want je bent prioriteit. Meer controle en registratie en dus: meer repressie. 'Verkeerscontroles' op grond van registratie als 'CTER object' kunnen elk moment gebeuren en je weet niet wanneer. Ben je ergens in contact gekomen met politie, dan is dat 'gemuteerd' met code CTER. De controlemaatschappij wordt voortdurend verder voorzien van maatregelen en middelen. Dit zijn zaken om, zonder dat je je erdoor laat intimideren, rekening mee te houden. In het buitenland zien we ontwikkelingen die al veel verder gaan dan hier. Ook in het snel verder verrechtsende klimaat in Nederland kun je verwachten dat het niet blijft bij stoppen langs de weg, aan de deur komen intimideren en gebiedsverboden. Nieuwe wetten, uitbreiding van bevoegdheden, zwaardere straffen, overal camera’s, en intensieve controle op alles wat je schrijft op social media, waarbij ook nog eens van elke mug een olifant wordt gemaakt. Wees bewust. En kom en blijf in verzet! Joke Kaviaar, geschreven 15 juli 2018, in BdO najaar 2018 |