Home
Sloop de bajes





Het 'bestaat-niet' bestaan
Aan Het Hek
Bevrijding

Het 'bestaat-niet' bestaan

Er zijn

Zoveel mensen die niet bestaan,
plaaggeesten van ons geweten,
onder ons hier, het gaat ons niet aan
Hun aanwezigheid wordt niet gemeten

Niet gemeten in de mate van leed
Slechts te tellen als te veel, als getallen
Alsof iemand daar wat van weet
Pas als ze naar beneden komen vallen!

Pas als invallen met overmacht
Pas als de politiek dit beweert:
’t Is nodig de wet, met honden op jacht
Dan denk je voldaan: weer wat geleerd!

Namelijk, er zijn

Zoveel mensen die weg moeten gaan
Vreemden, die mogen niet eten
met ons, laat ze niet in de waan
dat ze leven, en dat wij dat weten

Dat wij denken: wij zijn toch niet wreed?
Dat wij zeggen: ’t is recht voor ons allen
Alsof iemand daar wat van weet
Pas als zij eens de vuisten gaan ballen!

Pas als je een blik op hen nodig acht
Pas als een naam, een verhaal je bezeert
Pas als een gezicht je pakt in de nacht
Denk je dán ook: weer wat geleerd?

Namelijk, er zijn

Zoveel mensen als ik hier, voldaan
Wij doen maar alsof we vergeten
dat zonder ons geld, ons water, ons graan
wij ons ook op de hielen gezeten

zouden weten, verjaagd, met het zweet
van de angst, vluchtwegen die maar versmallen
Niet dat daar iemand van weet,
van vervolging, van geweren die knallen

Van controle, van hoe je wordt veracht,
van hoe je wordt verstopt en onteerd,
Van ’t gevang dat jou en de anderen wacht…
Dat is enkel iets, dat jij maar beweert!

Joke Kaviaar, 6 oktober 2008


Aan Het Hek

We staan
Aan het hek
Eén voor één
Allemaal wel eens een keer
Staan we
Aan het hek

Onze handen omklemmen de spijlen
- onbuigzaam –
ons voorhoofd leunt tegen ’t hek

Staan aan het hek
Aan de binnenkant
Van het hek
Turen door het hek
Door het volgende hek
Naar
De bomen
De vogels
Het onbereikbare
Het onmogelijke
Het verre

Op nog geen
Tien meter afstand –
Daartussen dat hek

We staan
Aan het hek
Elk op ons beurt

Het trekt en trekt
Onze gedachten
Dwars door het hek
In stukken gesneden
De spijlen als messen
Striemend
Door keel, hart, buik

We onderdrukken
Het geluid
Ik wil eruit
Ik wil eruit

Niet aan denken
Weg van het hek
Weg van het hek!

Joke Kaviaar, 30-7-08


Bevrijding

Steeds minder heb ik nodig

Neem je me af de spullen
Die vanzelfsprekend waren
Dan voel ik me verlost
Van de last
Die de angst was
Om ze te verliezen

En niet veel later
Is de gedachte
Al dat bezit te herwinnen
De angst geworden
Om opnieuw te moeten waken
Dat ik heb, houd, bewaar

Dus laat maar
Houd maar
De ballast
De dingen

Zolang als ik
Kan zingen
Kan dansen
Mag rennen

Zolang als ik
Kan schreeuwen
Kan juichen
Mag jammeren

Heb ik vrede

Maar
Neem dit niet af
Dan
Ga ik vechten
Met
Handen, voeten, tanden

Steeds minder heb ik nodig
Vrijheid is genoeg

Joke Kaviaar, 30-7-08


back to begin
Home