Home

Gezocht: tweede Nederland [advertentie] Geschreven vanwege een herhaling van zetten. (zie hieronder) In november 2008 werden opnieuw anonieme activisten in vreemdelingenbewaring gezet. Ditmaal gaf de rechtbank de IND gelijk. In augustus 2007 werden twee activisten die waren gearresteerd bij de blokkade van Kamp Zeist op 3 augustus van die maand in vreemdelingenbewaring gesteld. Zij weigerden hun naam te geven. Na vijf dagen gaf een van hen haar naam. De ander werd na twaalf dagen op last van de rechter vrijgelaten. Het was niet de eerste keer dat dit middel werd ingezet om de anonimiteit van activisten te doorbreken. Onderstaande twee stukken zijn naar aanleiding van de gebeurtenissen geschreven. "ID plicht dient enkel repressie" handelt over de ID plicht als middel om razzia's op mensen zonder papieren te kunnen uitvoeren. "Misbruik van wetten of wetten van misbruik" gaat over de vreemdelingenwet, maar vooral ook over de hypocrisie van alle opwinding, die merendeels slechts het opsluiten van Nederlanders betrof. ID plicht dient enkel repressie Misbruik van wetten of wetten van misbruik

Gezocht: tweede Nederland [advertentie] De IND is op zoek naar een tweede Nederland. Vreemd? Ik zal het uitleggen! Sinds kort is het namelijk mogelijk om mensen met de Nederlandse nationaliteit die hun naam niet willen geven en geen ID bewijs bij zich hebben, net als mensen met een andere nationaliteit en zonder papieren, voor lange tijd in vreemdelingenbewaring te stellen met het oog op uitzetting. En daarvoor moet er dus een tweede Nederland komen, want waarheen anders moet een Nederlander uitgezet worden? Allicht zijn er vanwege dit plan al kamervragen gesteld door voormalig IND ambtenaar Sietse Fritsma van de PVV van Geert Wilders. Immers, al die Nederlanders zouden plots over een dubbele nationaliteit gaan beschikken! Namelijk die van Nederlander, en die van Nederlander. Ontoelaatbaar! Nieuwe strategie van anarchisten met een geheime agenda? Nee. Ideetje van linkse politici met een duister actieverleden in de jaren tachtig? Nee hoor, Geert. Ik zal het uitleggen. Het is namelijk een truc. Natuurlijk zoekt de IND niet écht een tweede Nederland! Ze weten daar heus wel dat die anonieme mensen niet uitzetbaar zijn, net zoals ze dat van zoveel andere zogenaamd 'illegaal verblijvende' personen weten. Nee… wat Nederland wèl nodig heeft, is meer cellen. Want met al die actievoerders die anoniem willen blijven om aldus een recht op te eisen voor zichzelf en voor andere niet identificeerbare en niet uitzetbare personen, een recht dat eigenlijk al lang is afgeschaft, gaat het nog druk worden bij de vreemdelingenpolitie. Dat wordt werken. Ik bedoel, écht werken, want die Nederlandse actievoerders hebben nog een grote bek ook, en dát in de Nederlandse taal. Ze zijn dus ook nog eens te verstaan, ondubbelzinnig duidelijk, en zeggen dingen die ze bij de vreemdelingenpolitie en de IND helemaal niet willen horen, zoals: “Ik maak gebruik van mijn zwijgrecht.” Jaaaa… dat wordt werken voor de vreemdelingenpolitie. Nadenken over hoe je die mensen aan het praten krijgt, manieren verzinnen om te intimideren. Het mág van de rechtbank! Geen ID? Weg ermee! Eindelijk! Maar waarheen dan, als het niet naar een tweede Nederland is? Het roemruchte Kamp Zeist wíl geen actievoerders binnen de poorten! Dan gaan ze maar dingen opschrijven over hoe het daar is, en dát moeten we niet hebben! Een ander centrum dan? Nee, handig is het niet om activisten tegen het vreemdelingenbeleid tussen de opgesloten vluchtelingen te huisvesten. Er moeten dus meer cellen, in de vorm van nieuwe detentiecentra, bij. Detentiecentra voor niet uitzetbare Nederlanders zonder naam. De wet moet tenslotte gehandhaafd worden. Lukt het niet met de strafwet, dan lukt het wel met de vreemdelingenwet. Want hoe je het ook wendt of keert, opgesloten worden ze! Snap je het, Geert? Zo doe je dat dus. Wie had ooit gedacht dat een paar rechters van de Utrechtse vreemdelingenkamer dingen konden bedenken waar jij slechts van kon dromen? Administratieve detentie op zijn Israëls, zoiets was het toch? Niet meer exclusief voor 'buitenlanders', maar voor iedereen! Kwestie van gelijkheidsbeginsel, zeggen ze bij de IND. Nee, de IND kan niet meer van discriminatie worden beticht. Behalve natuurlijk op het moment dat de Nederlander het identiteitsbewijs alsnog overlegt. Dan blijkt dat het niet klopt dat de IND niet discrimineert: de Nederlander wordt vrijgelaten. De 'buitenlander' niet. Zijn we toch nog lekker racistisch bezig! 5 december 2008 Joke Kaviaar Zie: NN'ers mogen in vreemdelingendetentie: reactie AAGU

Misbruik van wetten of wetten van misbruik De vreemdelingenwet kan niet worden misbruikt. De wet zelf is het misbruik. Het misbruik van macht door degenen die zich volksvertegenwoordigers noemen. Zij misbruikten hun macht om die wet te maken, want eenmaal gezeteld in de topposities van dit land, konden zij beslissen wat ze wilden. Dat is macht.   In Nederland vinden machtswisselingen eens in de vier jaar plaats. De huidige vreemdelingenwet geldt sinds april 2001. Bedacht door een regering nóg voor Balkenende nummer zoveel (ik ben de tel kwijt) met Rita Verdonk aan de teugels van het beleid dat een einde moest maken aan die o zo ongebreidelde migratie naar onze welvaartsstaat. Cohen maakte de wet. Verdonk 'voerde slechts uit'. Nu is het Albayrak die slechts uitvoert. Onder haar geen fundamentele verandering: razzia's, meer cellen, deportaties als gewoonlijk.   Het doet er dus niet toe wie de macht heeft en een wet eenmaal gemaakt wordt maar zelden ingetrokken, eerder uitgebreid met meer bevoegdheden, meer interpretaties, en vooral meer middelen om de wet uit te kunnen voeren.   Het uitsluiten en opsluiten van migranten en vluchtelingen is de macht die de welvarende wereld heeft. Zij hebben ook de productie, het kapitaal, de kennis, de wapens en de legers en de grondstoffen en als ze die niet hebben dan nemen ze die ergens anders vandaan. Ten behoeve hiervan is het grensverkeer een eenrichtingsverkeer (alleen wat geld is of heeft, komt het land in), zo is de bedoeling, maar met onmachtigen die tegen de richting in de machtigen op komen zoeken in de hoop op een beter bestaan, was op voorhand geen rekening gehouden.   Een web van regels en bepalingen, van akkoordjes onderling gesloten door elkaar de armoedebal toespelende Europese landen, moet al dat ongewenste volk buiten de deur houden. En zo zijn we bij de vreemdelingenwet aangeland en de vaststelling dat het niet anders kan zijn dan dat de wet op zich een misbruik is van macht, omgeven met veel vrijheidsbeperkende voorzieningen.   In augustus ontstond er wat opwinding over die vreemdelingenwet: omdat twee Nederlandse vrouwen, activisten, op grond van de wet werden vastgehouden, 'ter vaststelling van hun identiteit'. 'Dit is machtsmisbruik. Het zijn Nederlanders, en voor hen geldt die wet niet!' zo luidde de algehele verontwaardiging. Deze werd gedeeld door de hooggeleerden Tak en van Kalmthout. De heren Tak en Van Kalmthout zaten er principieel naast. Je zou weliswaar kunnen stellen dat het hier ging om machtsmisbruik ten opzichte van 'De Nederlanders', voor wie de wet oorspronkelijk niet is gemaakt. Maar in het licht van het gebruik van de wet tegen 'vreemdelingen' heeft het iets nationalistisch, zelfs racistisch, om dit als argument tegen de wet aan te voeren. Conclusie zou eigenlijk moeten zijn dat er juist, door twee Nederlands sprekende mensen ook vast te houden op grond van de vreemdelingenwet, rechtsgelijkheid ontstond. Gelijke monniken, gelijke kappen! Al zijn onder die Nederlanders die kappen bepaald niet gelijk. Dit was echter niet hetgeen waartegen de hooggeleerden principieel bezwaar maakten: namelijk dat de wet als dwangmiddel werd gebruikt, en niet bepaald toevallig tegen linkse activisten die uit protest tegen de ID plicht en de jacht op mensen zonder papieren weigeren hun naam op te geven. Dit laat eens te meer zien waarom de wet een misbruik op zich is: De vreemdelingenwet haalt het recht om te zwijgen onderuit. Een fundamenteel recht, net als dat op vrije vestiging en vrijheid van beweging, vrijwaring van armoede en vrijwaring van angst. En zo kan de wet worden gebruikt om mensen, ongeacht hun huidskleur of de taal die ze spreken, dat laatste recht, het zwijgrecht, ook nog af te nemen, en hen vervolgens voor het opeisen van dat recht voor onbepaalde tijd vast te houden.   In elk geval wordt zo iedereen evenveel onderdrukt: 'vreemdelingen' en 'Nederlanders'. Gelijke monniken, gelijke kappen. Maar waarom iedereen even beroerd behandelen in plaats van even goed? Simpel. Dit is nu juist de macht om wetten te maken, en bevoegdheden uit te breiden, niet ten gunste, maar ten nadele van het individu. Op één of andere manier moet die macht worden doorbroken, en daarmee de wet afgeschaft, zodat iedereen even vrij kan zijn! Zolang dit niet het geval is, is die gelijke onrechtvaardige behandeling wel zo eerlijk: lullig voor die activisten die in vreemdelingendetentie belandden, maar nog altijd veel meer dan alleen maar lullig, namelijk levensbedreigend, voor menig migrant die er nog veel langer zit omdat hij werkelijk geen (Nederlands) paspoort kan produceren als hij genoeg van die cel heeft: omdat hij dat papier niet heeft, of omdat zijn deportatie hem de kop zou kunnen kosten.   Echter! De rechter heeft met de opdracht tot vrijlating van de laatste nog onder de vreemdelingenwet vastzittende activiste deze Nederlandse ingezetene voorgetrokken op de vreemdeling. Juridisch klopt het, omdat aldus haar zwijgrecht alsnog werd erkend, maar moreel niet: want hoe zit het met het zwijgrecht van al die andere mensen, bijvoorbeeld de 111 die bij een razzia in Amsterdam Zuid Oost werden opgepakt omdat ze een ander huidskleurtje hadden dan Hollands Blank? Tegen de beslissing van de rechter is de Nederlandse staat niet in beroep gegaan. De politie kondigde vervolgens aan toch met deze handelswijze door te gaan, maar toen het puntje bij paaltje kwam met anonieme arrestanten van de burgerinspectie van Kamp Zeist op 15 september, durfde justitie toch haar vingers er niet meer aan te branden en liet iedereen met een dagvaarding voorzien van foto en vingerafdrukken gaan. Immers, het vasthouden van activisten op grond van de vreemdelingenwet levert veel te veel aandacht op voor die op apartheid gestoelde wet. Daarnaast krijgen activisten op die manier de kans om zelf die grensgevangenissen van binnen te bekijken en vooral dat laatste boezemt de staat angst in. De wet wordt dus weer netjes gebruikt voor wie die bedoeld is: migranten en vluchtelingen.   De beiden hooggeleerden hadden zich dan ook niet over het symptoom van de opsluiting van Nederlanders in vreemdelingendetentie moeten uitspreken, maar een oordeel moeten vellen over de vreemdelingenwet als zodanig in plaats van zich slechts het lot van twee Nederlandse activisten aan te trekken, want hun lot viel in het niets bij dat van al die mensen die maanden, menigmaal langer dan een jaar, in de rottige deportatiekampen verblijven. Een feit waartegen de twee ook protesteerden met de actie waarbij ze werden opgepakt: de blokkade van Kamp Zeist op 3 augustus 2007.   Na hun beider vrijlating verdrong de pers zich om het tweetal 'Jip en Janneke', maar de twee activisten kregen vrijwel geen woord van hun politieke betogen voor het voetlicht. Na flink knippen bleef er nagenoeg niets over van de motivatie voor hun actie en hun weigering zich te identificeren die daarmee direct samenhing. Zou de pers zich ook zo verdringen rond 'Ahmed en Izmir' na meer dan een jaar bajesboten en Kamp Zeist? Dan kwam pas werkelijk de volledige waarheid aan het licht! Immers, de activisten hebben in de relatief korte tijd dat ze in vreemdelingendetentie zaten, slechts wat kunnen snuffelen aan de omstandigheden van opgesloten migranten en vluchtelingen. Daarom en om redenen van principe is het nodig dat een volgende activist zich in vreemdelingendetentie laat opsluiten, als de staat, laf als zij is, daar tenminste nog toe verleid kan worden. Ditmaal om de vreemdelingenwet als zodanig aan de kaak te stellen, zonder dat het ertoe doet of hij of zij Nederlander is of niet. Die persoon wil ik wel zijn, en ik ben niet de enige, want ik wil geen streepje voor hebben op iemand die zijn leven riskeerde om hier te komen. Wie zegt dat ik echt ben wie ze denken dat ik ben? In de jaren zeventig kon makkelijker dan nu gesjoemeld worden met je identiteit: ik heb alleen maar goed Nederlands geleerd en veel geoefend met schrijven. Ik ben hier al zo lang, dat ik zelfs de eerste paar regels van het volkslied ken! Mijn identiteit, mijn burgerservicenummer, mijn paspoort: allemaal van een naar het buitenland afgereisde dubbelganger. Ik ben al sinds halverwege de jaren zeventig een stiekem binnengekomen vreemdeling van buiten de Europese unie die de naam van een ander heeft gebruikt en nooit een verblijfsvergunning heeft aangevraagd. Ik heb meer dan eens gelogen over mijn leeftijd, identiteit en nationaliteit.   Dus, heren van de IND en de vreemdelingenpolitie: waar of niet waar? Zoek dat maar eens uit! U heeft er macht genoeg voor. 28 september 2007 Joke Kaviaar (of is het Sozan Tahir?) Relevante links: Filmpje van de blokkade actie

ID plicht dient enkel repressie “Toen kwamen ze mij halen, en er was niemand meer om iets te zeggen.” (Martin Niemöller) “Altijd weer die vergelijking met de Tweede Wereldoorlog!” morde journalist Frénk van der Linden in het TV programma 'Wat Nu?' op vrijdag 10 augustus, en verkondigde daarop dat Werkgroep Stop Deportaties moet worden verboden vanwege de naam. In het programma werd gediscussieerd over de ID plicht. Aanleiding was het feit dat het weigeren te voldoen aan de ID plicht twee activisten op vreemdelingendetentie was komen te staan. Overigens waren zij niet de eersten. “Maar de ID plicht geldt toch voor iedereen?” Ja. Maar het wordt niet van iedereen verlangd! En zoals wel vaker roepen rechercheurs tijdens verhoren, journalisten tijdens interviews en alle brave burgers met hun papiertje op zak: “Je hebt toch niets te verbergen?” of “Ben je niet trots op wat je doet?”. Dat brengt me terug op de uitspraken van Niemöller en de verfoeide vergelijkingen met WO II. Weet niemand dan meer wat er gebeurde met al die opgeslagen identiteitsgegevens, hoe deze werden gebruikt om mensen vanwege hun overtuiging, religie of seksuele voorkeur te kunnen vervolgen tijdens WO II? Mensen die trots waren op hun identiteit, hun mening, allemaal geregistreerd, allemaal vermoord. Het gevolg van de gedachte dat ze niets te verbergen hadden. Waarom zou een mens zich moeten laten identificeren en registreren? Wat bezielt toch al die mensen die dat zo vanzelfsprekend vinden? AIVD en politie doen er alles aan activisten te identificeren en in kaart te brengen. Zo werden onlangs bezoekers van een Animal Rights Gathering in Appelscha op hun ID gecontroleerd. De meest krankzinnige wetten tegen terrorisme (dreigen te) worden aangenomen. Al vanaf het begin wordt de ID plicht gebruikt om mensen zonder papieren op te jagen. Nog maar kort geleden scheidde de politie tijdens een razzia in Amsterdam Zuid-Oost blanken van de rest, onder valse voorwendselen. In het geval van de twee ID weigerende dames die tenslotte in het uitzetcentrum Schiphol Oost belandden, ging het om activisten tegen dezelfde vreemdelingenwet die juist hen nu gijzelde. Een wet die mensen rechteloos maakt wanneer zij eraan worden onderworpen. Ze draait simpelweg de bewijslast om. Zwijgrecht heeft de verdachte ineens niet meer. Maar natuurlijk, de verdachte is immers geen verdachte meer, maar 'vreemdeling'! Dat is veel ernstiger dan verdachte van een misdrijf. Je kunt er langer dan een jaar voor worden opgesloten zonder te weten wanneer dat ophoudt. Het overkomt zoveel mensen, dagelijks, continu. Ze hébben niet eens een paspoort om te tonen. Ze vallen niet te registreren. En terecht. Wie vreest voor deportatie naar een land waar hen wat voor ellende dan ook wacht en in het ergste geval de dood, waakt wel voor registratie van identiteitsgegevens. De anoniem blijvende activisten ketenden zich tegen het vreemdelingenbeleid niet alleen aan het hek vast, maar maakten met hun weigering zich te identificeren een nog groter statement. Ik citeer nogmaals Niemöller, maar vervang 'joden' even door 'vreemdelingen'. “Toen ze de vreemdelingen kwamen halen heb ik niets gezegd, ik was geen vreemdeling” De ID plicht holt de rechten van burgers steeds verder uit en treft uiteindelijk iedereen. Weigeren je te identificeren is dan ook een kwestie van principe. Met trots, of met opkomen voor wat je vindt, heeft dat niets te maken. Een dezer dagen moet ik zelf voor de rechter verschijnen wegens ID weigeren. Ik had de agent gevraagd waarom hij mijn ID wilde zien. Zijn antwoord was: “Omdat ik wil weten wie je bent”. Dus niet: “Omdat ik u ergens van verdenk”. Ik weigerde en werd in de boeien geslagen. De rechter heeft het gebruik van de vreemdelingenwet om de identiteit te achterhalen van Nederlandse activisten afgekeurd. Het wachten is nu op een verbod op het gebruik van de ID plicht om mensen zonder papieren op te jagen. Beter is het natuurlijk als beide wetten in de prullenbak belanden, want ze dienen slechts de repressie van een ieder die zich niet vrijwillig onderwerpt aan identiteit- en grenscontrole, welke nauw met elkaar verbonden zijn. Dat de vergelijking met WO II telkens weer bovenkomt, is onvermijdelijk: deportaties zijn van alle tijden. Het verzet ertegen gelukkig ook! Joke Kaviaar, 15 aug. 07 Relevante links: Wikipedia over de Duitse Verzetsstrijder Martin Niemöller Video "I Did Not Speak Up And Now I Wish I Had"

hit counter website statistics