|
Is dit jouw land, Willem-Alexander? (Rede voor een nieuw tijdperk) Wat nou, Koning? Wat nou, onze vorst? Wat nou, jouw volk? Wat nou, jouw land? Jullie die zich koninklijk noemen bezitten helemaal niemand. Jullie vinden dat jullie een land bezitten, stelletje kolonialistische nationalistische marionetten! Maar voor hoe lang nog? Het enige dat jullie tot je bezit mogen rekenen is het grootkapitaal dat jullie in de schoot wordt geworpen. Dat is pure diefstal van de bevolking! Diezelfde bevolking laat zich een rad voor ogen draaien en komt in een leeghoofdige massa vol verering naar de Dam om jullie toe te juichen. Het is weer een dagje feest voor het gepeupel in dit land versierd met oranje rommel en plastic parafernelia. Het alles zal niet lang daarna op de afvalbergen belanden. Geldverspilling. De mensen waren even de crisis vergeten. Missie geslaagd. En daags erna? Het nieuws van de kroning van vandaag ligt in de kattenbak van morgen. Niets meer waard. Nu jullie nog.
Demonstratieverbod en noodtoestand. Land van lange lat en leegstaand kantoorpand. Land van landlopers, zwervers, en dakloze junkies. Land van lompe pandjesbazen en huisjesmelkers, land van speculanten. Land van krakers! Land van apartheid en land van de dwangarbeid. Land van vuile handen van moordenaars in gevangenissen en immigratiediensten, politie, politici en bedrijven. Land van mensen die levend verbranden. Land van de schande! Land van wachten op betere tijden in kille lokalen waar waardelozen en waardevollen van elkaar worden gescheiden. Land van controle en van razzia's in huizen, op pleinen, in treinen en bussen. Land van vangstquota voor zogenaamde illegalen. Dit is jouw land? Jij wil dit land niet eens want je wilt het niet zien. Het bestaat niet, dit land, die wereld. Wil je het hebben, dat land? Met de modder van dat land in je koninklijke tronie, dan mag je het van mij hebben. Met het water aan je lippen, dan mag je het van me hebben, dit stinkende moerasland. Land van verdronken kinderen! Met de schreeuw van de wanhopige vluchteling die kwam naar dit land. Met de roep om verandering, niet om een ander staatshoofd, of om het overnemen van macht, maar met de daden van verzet die de ivoren torens, de kastelen en paleizen ondergraven. Wil je nog een droom uit dit land? Die droom is dat je oprot, zelfbekroonde Koning! Neem al je familie en lakeien mee, want je hebt geen ander recht dan geboorterecht. Je had geboren kunnen zijn uit de schoot van een arme moeder, die alles bij elkaar moet sprokkelen elke dag. Je had geboren kunnen zijn in een hut in een door droogte en oorlog gespleten land in Afrika. Je had geboren kunnen zijn en gelijk weer gestorven door ondervoeding en dorst. Wat maakt jou anders dan al die anderen die op deze planeet geboren werden? NIETS. En ik wil geen president in jouw plaats, laat dat duidelijk zijn. Er bestaat geen democratische staat die recht doet. Zij zijn net zo machtswellustig als jij met je apepakkie op dat balkon op de Dam. Geen macht, geen orde. Zelfbeschikking en zelfbestuur, vrijheid en solidariteit! En we hebben het land aan dat land met haar verstikkende grenzen, beklemmende wetten, alles waar een man die zich Koning noemt zo van houdt omdat ze er niet voor hem zijn. Weg met alle onderdanen, opdat ze niet meer onderdanig zullen zijn! Na de Kroning? Weg met de koning! Joke Kaviaar, 30 april 2013 |
