Grenzen dicht en alle zondebokken eruit is al lang praktijk. Institutioneel racisme is allang praktijk. Dat heeft het door Baudet gehate 'partijkartel' allang op Europees niveau bekokstoofd. Daarvoor is Fort Europa opgebouwd, compleet met een Turkijedeal om mensen tegen te houden. Met grenshekken die onder stroom staan en detentiecentra waar de omstandigheden als concentratiekampen zijn. Compleet met verbod om mensen op de Middellandse Zee te redden, met inreisverboden, razzia's en deportaties. Compleet met armoedige en mensonterende vluchtelingenkampen, zeg maar gerust krottenwijken, waarin vluchtelingen hopen op een kans om verder te kunnen gaan met hun leven. Compleet met...

Misschien kan ik beter zeggen: wat is er nog niet?

Vraag het Klaas Dijkhoff en hij kan vast nog wel wat plannen noemen die hij graag zou doorvoeren of verder uitwerken. Nog meer bevoegdheden voor de Dienst Terreur en Verrek en racistische politie bijvoorbeeld. Zijn deportatiemachine wordt dezer dagen optimaal benut voor mensen die gevlucht zijn uit het onveilige Afghanistan. Een land waar voor mensen als wij, die een paspoort van dit Neederland hebben, een negatief reisadvies geldt: veel te gevaarlijk, niet heen gaan! Dat is in een woord: ons privilege. De keuze om geen risico te nemen. Ook met dat onveilige Afghanistan is een deal gemaakt, namelijk om gedeporteerden terug te nemen. En het maakt Neederland of enig andere Europese terreurstaat geen ene moer uit of daarbij jonge kinderen zijn, peuters, kleuters, baby's. Als het op een vliegtuig gezet kan worden, gebeurt het.

In de 'gezinslocatie' in Burgum verzetten afgelopen week vluchtelingen zich hevig toen een gezin daar tijdens een razzia in de vroege morgen van hun bed werd gelicht om hen in een gereedstaande bus naar gezinsgevangenis Kamp Zeist te laden. Doel: deportatie. Zo geniepig werkt de Neederlandse staat: zonder aankondiging komen ze mensen halen uit centra die zo afgelegen zijn dat we daar nooit op tijd bij kunnen zijn. Die vluchtelingen staan er alleen voor. Elke keer weer.
De wanhoopskreten die te horen zijn in video's die van deze gebeurtenis zijn verspreid gaan me door merg en been en voor de zoveelste keer vraag ik me af: wat kunnen we hieraan doen? Waar kunnen we effectief toeslaan om deze smerige praktijken gepleegd door deze natiestaat - of beter gezegd: nazistaat - te voorkomen? We weten niet wanneer het gaat gebeuren. We weten ook niet waar, behalve: in een van de zeven 'gezinslocaties', de intimidatiekampen voor ongewenst verklaarde gezinnen met kinderen. Of bij mensen thuis en dat kan overal zijn. Dat betekent dat we steeds achter de feiten aanhollen. We kunnen protesteren na afloop. Maar dat verandert niets.

Het wordt tijd dat we onze pijlen meer en harder richten op dit 'beleid', verder te noemen: deze misdaad. Ja, fascisme is in opmars en daartegen moeten we in actie komen. Maar de fascistische praktijk is ook al dagelijks effectief in uitvoering door de gezamelijke Europese regeringen die spreken in termen van hekken en pantservoertuigen, schepen en vliegtuigen, wetten, wapens en ' illegaliteit'. Zij voeren een verborgen terreurcampagne tegen alle migranten, al jarenlang. Zij voeren al uit wat de fascisten Wilders en Baudet roepen maar dan zonder onverbloemd te zeggen dat zij een “dominant blank” Europa willen. Anders dan “eigen volk eerst” is het niet, maar dan met het masker van het fatsoen op. En de fascisten, die noemen zichzelf 'alt-right' of 'populisten'. Fascisme? Nee hoor. Niks aan het handje allemaal. Uiteindelijk zijn het allemaal keurige politici met een mening.

De leugens zitten in de taal verborgen. Een taal die haat en angst zaait en verhult wat er gebeurt en hoe. Met de leugens komt de onderdrukking. De onzichtbare onderdrukking. We moeten daarom de leugens en de onderdrukking en de leugenaars en de onderdrukkers zichtbaar maken en aanvallen. De tijd dat we hen met rust laten kan niet anders dan voorbij zijn als we een einde aan deze misdaad willen. Nee, we weten niet wanneer de politie komt. Maar we weten wel waar de politie zit. We weten ook wie de verantwoordelijken zijn, de politici en hun ambtenaren. Hun ministeries, hun kantoren, hun partijen, we weten ze te vinden. We weten ook wie er voor hen werken, wie er bouwen en bedenken, wie er beveiligen en bewaken. En we weten ook wie er handelen in wapens en technologie en wie er profiteren van oorlog om vervolgens de oorlogsslachtoffers als criminelen te behandelen.

Laten we enerzijds blijven strijden tegen fascisten als Wilders en Baudet omdat hun invloed gevaarlijk is. Maar laten we ons daarop niet blind staren. Laten we vooral ook strijden tegen de huidige machthebbers die hen in de uitvoering van hun plannen al ver vooruit zijn. Het gebeurt allemaal terwijl er coalitiebesprekingen gaande zijn voor een nieuwe regering. Het gebeurt terwijl de gevestigde partijen bedenken hoe zij de 'vluchtelingenstroom' kunnen indammen nog voor de moed der wanhoop de kusten van Europa kan bereiken. Het gebeurt terwijl zij het erover eens proberen te worden over met wie ze nu weer eens een deal zullen sluiten.

Fort Europa is een feit. Verkiezingen veranderen daar niets aan en het heeft geen zin met de bouwers en verdedigers van het Fort daarover te discussieren. Telkens wanneer racistisch en fascistisch gedachtengoed als bakken stront over ons worden uitgestort, wordt dat gedaan met verwijzing naar de 'vrijheid van meningsuiting' die vervolgens vol verve wordt verdedigd. Maar de vrijheid van meningsuiting is er voor de onderdrukten, niet voor de onderdrukkers die zich systematisch aan misdaden schuldig maken. Misdaden waarvoor betaald wordt met levens. We kunnen dan ook niet anders dan in strijd met de wetten van de nazistaten van Fort Europa de uitvoering van hun misdaden zoveel mogelijk saboteren. Alles beter dan toezien hoe razzia's, deportaties en fascistisch geweld in aantallen en intensiteit toenemen.

Joke Kaviaar, 6 juli 2017