AGENT VAN DE STAAT

Die, die is zo'n agent van de staat,
die, die denkt te weten met welke tong hij praat
Hij verkoopt als de beste, de knuppel paraat
Hij verkoopt als hij lult, hij verkoopt als hij slaat

Die, die is vereist voor de wet
die, die de vrijheid van ieder belet
Hij neemt als geen ander, hij steelt en bezet
de straat, je thuis en jou!

Als je niet oplet

Die, die is zo'n agent van de staat
die, die niet denkt, die met rug zonder graat
Hij is het parfum dat nooit de beerput verraadt
Hij lacht als hij liegt, hij is een schoon apparaat

Die, die hebben ze nodig, die diender,
beambte, bij voorschrift bewapend bediende
Die, die zelf nooit de vrijheid verdiende,
getuige zijn volgzame tred,

nooit iets ziende!

Die, die had nooit een eigen gelaat,
die, die is getraind in mechanische haat,
die níets voelt en nergens, waar hij ook gaat
want orders zijn orders, verwijt hem geen kwaad

want die, de horige, dwingt horigheid af,
op zijn beurt de baas, instrument van de straf,
zijn boeien de boeien die iemand hem gaf,
die zei “hier zijn de sleutels;

Nu heb je gezag!”

Die, die heeft zich verplicht aan de staat
Poetst zorgvuldig zijn laarzen, hoewel het niet baat
want nog zit er bloed aan, het eindresultaat
“Waarom?” is geen vraag;

Hij is agent van de staat!

Joke Kaviaar 6/6/07

Droom De Daad!

Een mens droomt zachter op de klinkers van de straat
Een mens droomt beter daar, dan in een kale cel
Een mens droomt dromen van de vrijheid, van de daad
Een mens droomt dromen die een ander mens niet raadt

Een mens droomt huizenhoge dromen zonder daken
Droomt van trappen die er nooit de hemel raken
Een mens droomt ruimte zonder grenzen of bevel
En droomt van plichten die zij liever kon verzaken

Een mens droomt langer dan zij denkt dat er voorbijgaat
Een mens droomt korter als zij denkt dat zij vergaat
Een mens droomt dromen als van uren in een tel
Een mens droomt dromen voor zij aan het vechten slaat

Een mens droomt torenhoge dromen en zij valt niet
Een mens droomt klimmen, vliegen, alles kinderspel
Een mens droomt revoluties waar zij rijken afschiet
Een mens droomt alles waar zij anders nooit toe kans ziet

Een mens droomt nachtenlang in dronkenschap de dromen
die zij vergeet voordat ze tot een einde komen
Een mens droomt dagenlang in weemoed wat zij wel
zou willen doen om al die dromen te doen stromen

En zo loopt de mens de straat op, langs een dure avondwinkel
en besluit de droom te doen en nooit ging een droom zo snel
Wordt tot waarheid als het glas breekt, van je rinkeldekinkeldekinkel
Dromen dromen dromen – van de daad, een hersenspinsel?

Dromen dromen dromen - dat de straat wordt ingenomen
Dromen dromen dromen - van de mensen die er komen
Dromen dromen dromen - van het recht en van de rel
Dromen van de dronk en van de vruchten aller bomen

Aan ons die allen dromen dat de tralies, muren vallen
Aan ons die allen dromen, dromen wakker, dromen fel
Aan ons die allen dromen, dromen dat de droom van allen
Aan ons is om te hebben, op te eisen, te doen knallen

Kurken van de flessen met champagne van de dromen
om te baden in het schuim dat anders nooit ons toe zou komen
Te doen knallen het geweervuur en granaten als een bel
die dan het sein geeft: “Geef je over aan de waarheid van je dromen”

Neem je dromen, neem je dromen, droom het hek maar van de dam!
Hoor de dromen, hoor de dromen roepen: 'Leef als een rebel –
deel de dromen met je liefde, met je angst en met je gram
Opdat de dromen blijven leven, zet de slaap in vuur en vlam!'

Joke Kaviaar 7/7/06

(…en dan komt de daad vanzelf)

Het Verenigen Der Stemmen

Overgeleverd,
daar waar
geen
hemel te zien is
Waar van buiten
geen
geluid doordringt

Er is alleen
het openen en
het sluiten en
het uitzicht
op de muur en
een deel van
de gang

Droog brood
te vreten en
dat hok van
anderhalf bij
twee meter en
dat bankje

We horen
een man die
naast ons
met
overslaande stem
jammert en
aan 't rammen slaat
om zijn onschuld

“Het is voor niks!”

Uit de intercom
komt
steeds antwoord
dat hij
wachten moet en
tot slot alleen nog
een geluid
gelijkend op
een telefoonlijn
in gesprek

Geen antwoord
en
de stilte die
van seconden
levens maakt

Dan, ergens -
Is het van
de overkant? –
komt gezang van
ver een land
van een man

Een stem als
uitgesleten rotsen
door de gang
Uit savannen
waar
giraffen trekken

over
't continent van
Afrika, waar
wilde rivieren
naar oceanen
zich
een weg banen

Zingt daarvan die man?

De wanhopige -
“Het is voor niks!” –
haakt in, roept
ook de muze aan
vanuit Arabia
Slaat van zich af
zijn omgeving

Zijn wanhoop

Zijn hart stroomt
mee de gang in
uit
Marakesh en
de Sahara en
de bergen waar
kamelen nooit dorstig
en

Zijn rauwe klanken
versmelten met
die van de
andere onbekende
aan de overkant

Overgeleverd
zijn we
nog steeds
maar niet meer
afgezonderd
door de macht die
zegt:

“Wij maken hier
de dienst uit!”

Wij leggen ons
moede hoofd neer
en
luisteren naar
het
verenigen
der stemmen


Joke Kaviaar, 29/6/06