Home
Bajesboten




De zon, de strijd, en de vrijheid

In het park, waar ik de eendjes voerde, waren jongetjes oorlogje aan het spelen.
“Pang! Je bent dood!”
“Nee, ik ben niet dood!”
Ze schoten langs me over het pad, helm op en namaak mitrailleur in de hand, verscholen zich in de bosjes. Toen ik op het witte houten bruggetje het oude brood in het water wierp, zag ik nog wat struiken bewegen, maar al snel daarna verplaatste de oorlog zich naar het veldje. Eendjes voeren in de zon past niet bij het beeld van een bloedige strijd.

Wat moet die zon ook? Beetje schijnen over zo'n meedogenloze wereld, zoals die hier alleen nog maar nagespeeld werd door nietsvermoedende twaalfjarigen. Twee dagen terug scheen diezelfde zon op mijn hoofd terwijl ik vastgeketend aan een hek van Schiphol Oost stond, met uitzicht op een sluisdeur, waarachter op dat moment mensen in een bus werden gestopt om gedeporteerd te worden.

Wat moet die zon nou? Beetje schijnen over de zuiltjes van de elf doden van de Schipholbrand. Beetje net doen alsof die zon, en dat gevoel van vrijheid dat erbij hoort, er voor iedereen is. Alsof in de zon staan in een kale luchtkooi hetzelfde is als in de zon in het park. Alsof die vrijheid vanzelf spreekt. Afgelopen week werden pardoes drie koks uit de keuken van een Utrechts eetcafé gesleurd.
Zij hadden een vreselijke misdaad begaan, zij hadden namelijk geen verblijfsvergunning. De jacht is nu echt geopend.

Zon of niet, het betekent dat het verzet tegen die fascistische klopjacht op 'illegalen' nog verder moet worden opgevoerd. Het onthekken van de Zaanse bajesboten, alweer twee weken geleden, zal nog maar het begin moeten zijn. Ook toen scheen de zon. Het doet er niet toe. De zon is van iedereen. De vrijheid is van iedereen. Als ik elke keer na een actie alweer binnen een dag buiten sta, of zelfs wordt uitgezwaaid, waar ik verwacht had dat ze daar bij justitie nu toch echt boos op me zouden zijn, waarom zou ik dan bang zijn? Voor mij geen oorlog. Wat een rechten heb ik! Eerst bewijs. Eerst maar eens netjes vorderen. Anders doen we niks. Niets te vrezen heb ik als geboren Neederlander!

Albaykak en Hirsch Balletje zetten het beleid Verdonkeremanen voort. Het generaal pardon stelt weinig voor en is vooral schone schijn. In Zaandam waren betonscharen het gereedschap. Volgende keer met drilhamers de muur van de nieuwe vluchtelingenbajes in Alphen slopen? Heeft er nog iemand dynamiet? Dat gaat wat sneller. Zoveel mensen, rechteloos gemaakt, wachten daarbinnen op bevrijding. We kunnen om te beginnen een beetje zon in hun harten brengen door te laten zien dat we er zijn, óver de hekken en dóór de hekken te gaan, aan die hekken te hangen en te rukken, te duwen en te trekken.

Weg die apartheidsmuur van de eigen-volk-eerst-dictatuur die zich democratie noemt! Iedereen vrij of niemand vrij, hoe dan ook iedereen gelijk want de zon is van iedereen. Is de jacht geopend? Ja, op de politici die dit beleid voeren, of ze nu minister zijn of wethouder of fractievoorzitter. Ja, op de ambtenaren, beleidsmakers, de directeuren, bewakers en de marechaussee, de vreemdelingenpolitie en de IND. Weg ermee! Zonder hekken en muren meer zon. Zonder tralies en deuren meer lucht.

Ik vroeg me af of ik het die jongetjes zou vertellen vandaag. Hoe echt hun schietpartijtje voor andere mensen is. Vragen of ze soms ook vluchtelingetje spelen. Of gevangenisje. Ik heb nog wel een kast onder de trap die zich ervoor leent.

Maar nee. Laat het opsluiten van kinderen maar aan de overheid over. Binnenkort houdt justitie open dag in de bajessen. Dan gaan de deuren open, zeggen ze. Niet echt natuurlijk. 't Is om aapjes te kijken. 't Is voor het volk om hen te laten weten dat er iets wordt gedaan voor hun veiligheid. Daarna een ijsje eten in de zon.

Of een dagje naar het strand. In de verte doemen bootjes op. Ze zitten vol met uitgemergelde mensen die een oorlog of hongersnood zijn ontvlucht. Ze landen hun bootjes op het overvolle strand bij Katwijk en ploffen uitgeput neer in dezelfde zon als waarin de dikbuikige Hollander zijn ijsje eet, zijn kinderen patat verorberen en zijn vrouw de zonnebrand opsmeert.

Binnenkort is het 5 mei, dan gaan we 'onze vrijheid' weer vieren. Eerst nog even opruimen. Zal Hirsch Balletje naar de Zaanse Schande komen, om die drijvende afvalcontainers van de Westerse welvaart in gebruik te nemen? Dan zal ik taart meebrengen om het te vieren. Wie brengt de champagne? Schepen horen gedoopt te worden immers.

Joke Kaviaar, 21 april 2007
NO BORDERS!