Het racisme in deze samenleving is institutioneel. Het wordt opgeroepen, aangewakkerd en in stand gehouden door de politiek. Wilders is hiervan slechts een exponent. Wilders is het resultaat van een al decennia durende hetze van zogenaamd democratische lieden uit partijen als CDA en PvdA. Een hetze die de extreem rechtse onderbuikgevoelens aanjaagt en legitimeert alsof ze vanzelfsprekend zijn.

De populistische ideeën van Wilders worden overgenomen door andere politici en zo wordt de hele samenleving steeds racistischer. De ideeën van Janmaat in de jaren tachtig, die we toen nog onomwonden een fascist mochten noemen, zijn heden gemeengoed en werden al door Verdonk verkondigd een paar jaar geleden. Wie nu Wilders een fascist noemt, kan rekenen op een aanklacht. Wilders, de fascist zelf, mag zich beroepen op zijn vrijheid van meningsuiting, ook al zet deze aan tot haat en geweld.

Door de jaren heen hebben politici stelselmatig migranten afgeschilderd als profiteurs en criminelen. Ze hebben hen niet alleen veroordeeld, maar ook illegaal verklaard, ongewenst verklaard, en opgejaagd. Dit is niet iets van de laatste jaren, dit gaat terug tot de invoering van de koppelingswet, terug tot de jaren tachtig, terug tot de jaren zeventig zelfs.

Dit racisme wordt opgeroepen omdat de politiek een zondebok nodig heeft om de aandacht af te leiden van de kapitalistische uitbuiting die leidt tot hoge huren, lage lonen. Dit zijn gevolgen die voelbaar zijn voor wat wordt genoemd “De eigen bevolking”. Laat deze 'eigen bevolking' vooral niet in opstand komen, is de gedachte. Laat deze liever trappen naar onderen. Laat hen wijzen naar mensen die nog vele malen harder door het kapitalisme worden getroffen: de vluchtelingen, de migranten, de 'buitenlanders'. Mensen die in het land waarvandaan zij komen op wereldschaal worden uitgebuit, hun grond en water gebruikt voor ons afval, hun arbeid voor onze producten. Het racisme is gepland, in wetten en regels gevat, wordt gecoördineerd en geleid.

Wanneer politici die verantwoordelijk zijn voor het zogenaamde 'vreemdelingenbeleid' worden aangesproken op individuele 'gevallen', mensen die slachtoffer zijn van hun beleid, zeggen zij dat ze het daar niet over willen hebben.
Ze voelen zich niet verantwoordelijk voor mensen die verdrinken in de oceaan door het toedoen van het Europees grensagentschap Frontex dat op hun gammele bootjes invaart. Dit terwijl Nederland een fregat voor dit doel heeft geleverd.
Zij voelen zich niet verantwoordelijk voor mensen die sterven op straat door kou, ziekte en ondervoeding, ook al maakten zij zelf hen het leven onmogelijk door hen recht op werk, onderdak en medische hulp te ontzeggen.
Zij voelen zich niet verantwoordelijk voor mensen die sterven in detentiecentra, ook al lieten zij zelf die centra bouwen en huurden daarvoor personeel in.
Zij voelen zich niet verantwoordelijk voor mensen die na hun deportatie in eigen land zijn dood gegaan, zoals Nezam Azimi, die in Afghanistan is ontvoerd, gemarteld en vermoord door de Taliban.

Nee, ze willen het niet eens hóren. Verdonk, toen verantwoordelijk voor het lot van Nezam, niet. En Leers, nu verantwoordelijk voor Sahars deportatie naar datzelfde Afghanistan, ook niet. Verantwoordelijkheid komt alleen in de woordenboeken van deze moordenaars voor wanneer zij 'de vreemdeling' er op wijzen dat deze 'verantwoordelijk is' voor zijn of haar eigen 'vertrek' uit Nederland.
De terminologie die politici al die jaren al gebruiken is er op gericht om mensen zwart te maken. Zo heten moeders van kinderen die worden opgesloten daarvoor verantwoordelijk, en niet de wet die het mogelijk maakt. Het is het omdraaien van de waarheid. Het herhalen van de leugen. En het werkt. Het is een beproefd recept.

Waarom willen ze het niet horen? Het is simpel: omdat ze het dan moeten uitleggen. Hoe leg je uit dat je het niet erg vindt dat je iemand de dood hebt ingejaagd? Wetten en regels zijn beter uit te leggen dan de dood van een mens. Mensen worden nummers, getallen. Ze zijn de sluizen die worden geopend door Khadaffi, ze zijn de tsunami aan vluchtelingen, ze zijn de overlast op straat, ze zijn de naamlozen, gezichtslozen, ze zijn het gevaar voor de samenleving.

Dit racisme is in wetten ingebed, al lang voor Wilders als schaduwpremier aan de macht kwam. Dit is het racisme van Kosto, van Cohen, van Verdonk, van Albayrak, en nu van Leers. De jacht op mensen met een andere huidskleur, op mensen zonder verblijfspapieren, is eens te meer geopend, of beter gezegd: uitgebreid, vernieuwd.

Onder Kosto werden de eerste kampen voor opsluiting van mensen zonder papieren opgericht.

Onder Cohen werd een nieuwe 'vreemdelingenwet' aangenomen. Het bestaan van zoiets als een aparte wet voor wat men noemt 'vreemdelingen' is in zichzelf al racisme!

Onder Verdonk tekende de politie een prestatiecontract om mensen zonder papieren op te pakken. Vangstquota om aan te voldoen, een excuus voor de politie om onder het mom van 'we doen alleen maar ons werk' als moderne gestapo razzia's en invallen uit te voeren.

Onder Albayrak werd alle noodopvang definitief vervangen door cellen, en mensen de straat op gestuurd. Het is de straat of de cel of deportatie zonder kans om te bestaan, of zelfs met gevaar voor eigen leven.

Onder Leers worden vrouwen reizend in bussen van Connexxion aangegeven omdat hun huidskleur niet thuishoort in een villa wijk, en zij dus wel illegalen moeten zijn die bij rijke mensen thuis tegen onderbetaling aan het schoonmaken zijn. Oppakken en afvoeren maar!

Het racisme is institutioneel. De door overheden bedachte term 'illegaal' wordt, als het aan Leers en consorten ligt, straks niet meer alleen een grond voor opsluiting en deportatie, maar ook strafbaar. En wie strafbaar is, is per definitie crimineel. Het is het sluitstuk van de racistische politiek.

Het ene wetsvoorstel buitelt over het andere sinds Leers bij Wilders op schoot zit, het is teveel om hier op te noemen. Er worden nog steeds nieuwe deportatiebajessen bij gebouwd zoals nu op Schiphol. Dit zijn de zichtbare muren van het racisme!

Laten we die muren afbreken voor ze er staan. Laten we ingrijpen bij razzia's, invallen en arrestaties, bij ID controles, bij de jacht. Leg de verantwoordelijkheid bij degenen die ervoor tekenen, die er geld aan verdienen, macht mee verwerven, verdeel en heerspolitiek mee bedrijven.

Racisme is meer dan een onderbuikgevoel. Het is de basis voor macht en kapitalisme. Zonder die te bestrijden, zal racisme voortwoekeren. Racisme is institutioneel. Het is het symptoom van een besmettelijke ziekte.

Kom in verzet, tegen het racisme van geld en wet!

Joke Kaviaar, 26 februari 2011