'Eén op de drie vluchtelingen leeft in armoe' luidde het bericht vorige week. Dat is vijf keer zoveel als onder de 'autochtone' bevolking.

Achter het bericht gaat een wereld van ellende schuil. En dan hebben we het niet over mensen die zijn afgewezen en uitgeprocedeerd. Ik heb het niet over mensen die illegaal verklaard zijn en opgesloten en opgejaagd en opgesloten. Die leven in een nog grotere ellende, ondenkbaar voor de meeste Neederlanders, en erger nog: gerechtvaardigd volgens veruit de meesten. Nee, dit bericht over armoede gaat over mensen die de gunst is verleend van een verblijfsvergunning, van het 'Neederlanderschap'.

Blij moet je zijn daarmee! Het volkslied zingen bij een naturalisatieceremonie, blokjes kaas eten en met een Neederlands vlaggetje zwaaien! Oh, wat een vreugde! Nu hoor je erbij.

Of toch niet? Diploma's die niet meetellen. Achterstand door een jarenlang leven in ledigheid in asielzoekerscentra, zonder werk, zonder scholing, een leven van apathie en angst om te worden afgewezen. En dan? Verplichte taalcursussen, verplichte inburgeringscursussen: zelf betalen. Opbouwen zul je, helemaal vanuit minder dan niets, net als wij allemaal. Het kán. Echt waar!

Ik bezocht laatst iemand die tot één van die drie in armoede levende vluchtelingen behoort. Zijn situatie schokte me. Ik had hem al een tijd niet meer gezien. Altijd gedacht dat hij, die zo gelukkig was om te mogen blijven, het goed zou hebben. Lachend kwam hij me tegemoet. Maar zijn flatje oogde armoedig. Verveloos, amper bekleed, een oud bankstel, spullen die van straat leken te komen. Hij had het toch nog huiselijk weten te maken, warm als hij zelf, en ik werd getroffen door zijn nog altijd even hartelijke persoonlijkheid. Dat optimisme van hem, ik heb er grote bewondering voor. Getraumatiseerd. Geen cent te makken. Altijd thuis. Nooit weg kunnen. Maar hij knokt door voor zijn bestaan. Ik zou hem niet kunnen zeggen waarvoor. Het is overleven met perspectief nul-komma-nul. Ik hoop dat het ooit nog verandert.

Het nieuwsbericht kwam na dit bezoek en ik dacht: Ja, dat heb ik gezien. En ik vroeg me af waar al die mensen wonen. Kennen wij ze? Nauwelijks. Ook de gelegaliseerden zijn nauwelijks zichtbaar.

Leers heeft een oplossing bedacht voor dat lange verblijf in AZC's. Want dat is volgens hem de oorzaak van de daaropvolgende armoede. Volgens Leers komt het door de mensen zelf. Die zijn te beroerd om uit het AZC te verhuizen. Ze weigeren zomaar een woning, en dat na zo'n moeite te hebben gedaan om in dit land terecht te komen! Die vluchtelingen zijn, volgens Leers, gewoon te beroerd om er wat voor over te hebben om het 'te maken' in Neederland.

Voor de zoveelste maal luidt het van kapitalisme en zelfingenomenheid vergeven credo: eigen schuld, dikke bult, maar wie wil, kan het máken. De Dutch Dream of zoiets. Leers heeft daarom besloten dat hij dan maar voor de mensen gaat beslissen waar ze wonen. Dat noemt hij: 'integratie'. Ik noem het: 'dwang'.

Kiezen? Doen we niet meer aan. Je woont waar Leers je hebben wil. Maakt niet uit of je familie al in Rotterdam woont, als Leers je in Groningen wil hebben, woon je in Groningen. Maakt niet uit of je wilt studeren in Amsterdam, je gaat maar mooi wonen in Zwolle. Verwacht je werk te vinden in Eindhoven? Pech. Die woning die Leers voor je heeft, staat in Den Helder. Zo gaan de mensen tenminste wat sneller weg uit het AZC, dat ook alleen maar het zoveelste AZC was waar ze heen gesleept waren, met kinderen en al. Vriendschappen verbroken, andere school. De Nederlandse overheid heeft altijd al maling gehad aan de binding die mensen met hun omgeving opbouwen. Zo voorkom je namelijk solidariteit. En nu, zelfs als mensen 'Neederlander' mogen zijn, worden ze nóg en alweer behandeld als derderangsburgers. Het Neederlanderschap komt met veel plichten en nauwelijks rechten.

Maar Leers klopt zich op de borst. Want die mensen, die mogen blijven! Die moeten blij zijn! Die moeten niet zeuren, aan het werk, betalen, zwaar en vies werk doen ongeacht hun achtergrond, zich laten gebruiken, en zich ergens laten neerplanten alsof ze een boom zijn uit een kwekerij. Het moet maar uit zijn met dat migreren, nu blijf je HIER!

Daar ben je mooi klaar mee, met dat Neederlanderschap. Je moet je mond houden nu, geen reden tot klagen, het kan nog erger. Geen geld voor brood? Waag het niet er één te némen, je bent dat verblijfspapier ook zo weer kwijt. Crimineel, ongewenst, je kunt het zo worden. Te weinig geld door reizen naar familie aan de andere kant van het land? Was dan niet gegaan! Kun je niet aarden in de buurt waar je woont, heb je last van racisme, pesterij? Pas je dan toch aan!

Legaal of illegaal, denk maar niet dat je hier leven mag. Op zijn best mag je hier zijn en daar is dan verder alles mee gezegd. Geniet toch van het geluk niet te worden opgejaagd en opgesloten! Misschien mag je werken in een detentiecentrum of een uitzetcentrum en je voormalige lotgenoten verraden omdat je verstaat wat ze zeggen. Misschien voelt het zelfs goed te zien dat er mensen zijn die het nog slechter hebben getroffen dan jij. We zien je graag naar onderen trappen, zoals het een goed Neederlander, die jou naar onderen trapt, betaamt. En misschien ben je ook nog wel ergens anders voor te gebruiken dan als voetveeg in deze kapitalistische welvaart economie.

Leers heeft aangekondigd na deze kabinetsperiode te stoppen met deze job. Dat is de luxe van het ministerschap. "Over drie jaar moet een nieuw kabinet maar doorzetten, dan kom ik terug naar Maastricht. Dan zoek ik wel weer een nieuwe uitdaging" zegt hij, want het legt beslag op zijn huwelijk, en: "Bij acht jaar moeten we een te zware tol betalen."

Beslag? Zware tol? Wat is dan de tol die hij betaalt? Protest tegen zijn beleid, zijn uitdaging? De hete adem van Wilders in zijn nek? Wat een zwakkeling. Wat een hypocriet! Zo hard als hij is voor andere mensen, zo'n slappe zak is hij zelf. Ik zou hem graag in de positie zien waarin zoveel mensen verkeren, door zijn toedoen, zijn beslissingen, en het beleid dat hij gekozen heeft te willen vertegenwoordigen. Die man zou het nog geen dag volhouden.

Nee, minister Gerd Leers, het is allemaal niets in verhouding tot de tol die migranten die Europa (willen) binnenkomen daarvoor moeten betalen. Dus hou je grote bek over rechten en plichten terwijl je verhuist van Maastricht naar Den Haag en terug met je hoge salaris. Kruip terug in het katholieke gat waar je vandaan komt, vandaag nog, en neem de rest van die Haagse bende mee naar Wilderiaans Limburg.

Gerd Leers, je bent een laf en miezerig mannetje. Een echte Neederlander!


Joke Kaviaar, 17 augustus 2011

Op dinsdag 2 augustus 2011 wordt het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (EVRM) ten grave gedragen bij de Zaanse bajesboten. Maar werd niet al, met EVRM, een aantal hele fundamentele rechten van mensen geschonden?

Wat is het EVRM eigenlijk waard, als het bol staat van uitzonderingen die de macht dienen? Waarom beroepen we eigenlijk ons op een verdrag opgesteld door staten, door naties met grenzen dus, terwijl die de bedoeling niet werkelijk hebben om de rechten van de mens te beschermen?

Het is maar een wassen neus, zo'n mensenrechtenverdrag. Het is niets anders dan juist de rechtvaardiging voor het schenden van tal van rechten, omdat het uitgaat van rechtmatigheden en wetten die door staten worden opgesteld. En een wet eenmaal gemaakt, hoe tiranniek ook, zal altijd gehandhaaft worden en nooit meer worden afgeschaft.

De koppelingswet, de ID plicht, schenders van de bewegingsvrijheid. De opbouw van Fort Europa, Frontex, niets anders dan moordmachines. De detentiecentra en de gevangenissen, zogenaamd humaan, ze maken mensen kapot. Maar mensenrechten worden niet geschonden, want het mag allemaal volgens EVRM. Organisaties als Amnesty kijken naar EVRM en zeggen; alles is in orde, EVRM wordt niet geschonden!

Nee, we moeten ons niet beroepen op door staten opgestelde verdragen, maar op onze eigen principes, op solidariteit, tegen de autoriteit, op zelfredzaamheid, zelfbeheer, vrijheid, tegen de grenzen, tegen de dwang te worden geleefd door arbeidsethos en winstbejag! EVRM? Bekijk het even!

”Artikel 1: Het recht op leven, maar.... (…)
- behoudens door de tenuitvoerlegging van een gerechtelijk vonnis wegens een misdrijf waarvoor de wet in de doodstraf voorziet.
De beroving van het leven wordt niet geacht in strijd met dit artikel te zijn (…)
- teneinde een rechtmatige arrestatie te bewerkstelligen of het ontsnappen van iemand die op rechtmatige wijze is gedetineerd, te voorkomen /
- teneinde in overeenstemming met de wet een oproer of opstand te onderdrukken.”

Hier begint het al. Wiens recht wordt hier nu beschermd? Dat van een mens of van een staat?

“Artikel 4: Verbod van slavernij en dwangarbeid, maar... (...)
Niet als “dwangarbeid of verplichte arbeid" in de zin van dit artikel worden beschouwd:
- elk werk dat gewoonlijk wordt vereist van iemand die is gedetineerd overeenkomstig de bepalingen van artikel 5 van dit Verdrag, of gedurende zijn voorwaardelijke invrijheidstelling /
- elke dienst van militaire aard of, in het geval van gewetensbezwaarden in landen waarin hun gewetensbezwaren worden erkend, diensten die gevorderd worden in plaats van de verplichte militaire dienst /
- elk werk of elke dienst die deel uitmaakt van normale burgerplichten.”

Wie in de bajes werk weigert, wordt in afzondering, zelfs isolatie, geplaatst. Dit mag. Wie een werkstraf weigert, wordt opgesloten. Ook deze dwangarbeid mag. Dienstplicht? Mag ook. En wat zijn normale burgerplichten? Wie bepaalt dat?

“Artikel 5: Recht op vrijheid en veiligheid, maar...
Niemand mag zijn vrijheid worden ontnomen, behalve in de navolgende gevallen en overeenkomstig een wettelijk voorgeschreven procedure:
- indien hij op rechtmatige wijze is gedetineerd na veroordeling door een daartoe bevoegde rechter /
- indien hij op rechtmatige wijze is gearresteerd of gedetineerd, wegens het niet naleven van een overeenkomstig de wet door een gerecht gegeven bevel of teneinde de nakoming van een door de wet voorgeschreven verplichting te verzekeren /
- indien hij op rechtmatige wijze is gearresteerd of gedetineerd teneinde voor de bevoegde rechterlijke instantie te worden geleid, wanneer er een redelijke verdenking bestaat, dat hij een strafbaar feit heeft begaan of indien het redelijkerwijs noodzakelijk is hem te beletten een strafbaar feit te begaan of te ontvluchten nadat hij dit heeft begaan /
- in het geval van rechtmatige detentie van een minderjarige met het doel toe te zien op zijn opvoeding of in het geval van zijn rechtmatige detentie, teneinde hem voor de bevoegde in het geval van rechtmatige detentie van personen ter voorkoming van de verspreiding van besmettelijke ziekten, van geesteszieken, van verslaafden aan alcohol of verdovende middelen of van landlopers /
- in het geval van rechtmatige arrestatie of detentie van een persoon teneinde hem te beletten op onrechtmatige wijze het land binnen te komen, of van een persoon waartegen een uitwijzings- of uitleveringsprocedure hangende is / “

Rechtmatig is het toverwoord voor het ontnemen van iemands vrijheid. Er wordt gemakshalve vanuit gegaan, dat datgene wat in een wet staat maakt dat iemands opsluiting dus rechtvaardig is. Let vooral even op de meest groffe bepalingen, zoals: “de nakoming van een door de wet voorgeschreven verplichting te verzekeren”, “detentie van een minderjarige met het doel toe te zien op zijn opvoeding”, “ter voorkoming van de verspreiding van besmettelijke ziekten, van geesteszieken, van verslaafden aan alcohol of verdovende middelen of van landlopers”, “ teneinde hem te beletten op onrechtmatige wijze het land binnen te komen”!!

Uit protocol 4:

“Artikel 2:Vrijheid van verplaatsing
Een ieder die wettig op het grondgebied van een Staat verblijft, heeft binnen dat grondgebied het recht zich vrijelijk te verplaatsen en er vrijelijk zijn verblijfplaats te kiezen. /
Een ieder heeft het recht welk land ook, met inbegrip van het eigen land, te verlaten.
MAAR:
De uitoefening van deze rechten mag aan beperkingen worden gebonden die bij de wet zijn voorzien en in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van de nationale veiligheid of van de openbare veiligheid, voor de handhaving van de openbare orde, voor de voorkoming van strafbare feiten, voor de bescherming van de gezondheid of van de goede zeden of de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen.
De in het eerste lid genoemde rechten kunnen ook, in bepaalde omschreven gebieden, worden onderworpen aan beperkingen die bij de wet zijn voorzien en gerechtvaardigd worden door het algemeen belang in een democratische samenleving.”

Vrijheid van beweging. Maar je moet wel 'wettig' verblijven. En... Wie bepaalt wat noodzakelijk is, wat nationale en openbare veiligheid is, wat openbare orde is, wat strafbaar is, enneh... wat zijn eigenlijk 'goede zeden'? En let op: het recht om welk land ook te verlaten betekent niet meteen dat je het recht hebt om welk land ook te betreden! Volgens artikel 5, zoals je al hebt kunnen lezen, mag je worden opgesloten “teneinde hem te beletten op onrechtmatige wijze het land binnen te komen”!

Kortom: hoeveel waarden moeten we hechten aan EVRM? Zoveel waarde, dat het nu ten grave moet worden gedragen? Het is nooit wat geweest, een dode letter, een schijnvertoning! Verleen het dus niet teveel eer. Gooi het in het water van de Zaanse haven, verbrand het met de Neederlandse vlag!

Tot slot nog even deze, om te tonen hoezeer EVRM met zichzelf in strijd is en daarom totaal ongeloofwaardig:

“Protocol 4, Artikel 4: Verbod van collectieve uitzetting van vreemdelingen
- Collectieve uitzetting van vreemdelingen is verboden.”

En de Frontex-vluchten dan?


Joke Kaviaar, 31 juli 2011