Procesverklaring bij rechtszaak d.d. 14 november 2007 over acties tegen Kamp Zeist:
Vooraf: Ten tijde van deze rechtszaak zat ik in het HvB in Zwolle, vanwege niet-betaalde boetes. De procesverklaring had ik daar geschreven en bestond uiteraard enkel handgeschreven op papier. Dank aan degene die de verklaring voor me heeft uitgetypt en op het internet heeft gepubliceerd! Bij het voorlezen van de procesverklaring werd ik herhaaldelijk door de rechter onderbroken en gewaarschuwd aangezien hij meende dat ik beledigingen uitte. Tenslotte werd ergens halverwege definitief door de rechter het voorlezen afgebroken. De parketpolitie sleepte me de zaal uit. Dit keer niet om me buiten het gerechtsgebouw op straat te zetten, zoals tijdens de rechtszaak rond de schiphol oost blokkades en de visactie gebeurde (waarna de rechter met succes is gewraakt), maar om me mee terug naar beneden mee af te voeren, terug naar de wachtcel.
"Er zit niks anders op dan de hekken nogmaals open te knippen, en niet alleen die van Kamp Zeist!"
Staatssecretaris Albayrak heeft gezegd dat vreemdelingendetentie in Neederland voor onbepaalde tijd moet blijven. Ze heeft dat gezegd toen ik vorige week in Kamp Zeist zat. Niet lang, want ik werd haastig, kennelijk in grote paniek, na een dag overgeplaatst naar Zwolle.
Justitie is bang voor kritische blikken in Kamp Zeist, en nu hadden ze er zelf één binnengehaald!
Sinds mijn overplaatsing maak ik me zorgen over een Eritrese vrouw in Kamp Zeist. Zij kwam er tegelijk met mij binnen. Zij en haar man zijn samen opgepakt. Ze weet niet waar hij is nu. Op de mannenafdeling van Kamp Zeist? In de vorige week geopende Zaanse bajesboten, de Zaanse Schande? De nieuwe bajes in Alphen aan den Rijn? In elk geval: plek genoeg.
Ik maak me zorgen over haar. Ze huilde toen ze een foto van haar namen in Kamp Zeist. De foto werd op de deur van de cel geplakt, samen met die van vijf anderen: ze hebben 6 – persoonscellen voor de vrouwen in Kamp Zeist. Ja, ik maak me zorgen over haar, zo'n lieve jonge vrouw en zoveel verdriet en pijn. Ik heb haar gevraagd, loop je gevaar als je wordt gedeporteerd naar Eritrea?
“Is problem, dangerous” zei ze.
Hoe waagt Rita Verdonk het zich op te winden over het gebruik van het woord 'deportaties'?
Hoe waagt ze het om precies 2 jaar na de Schipholbrand haar nieuwe partij “Trots op Nederland” te introduceren? Ze heeft 11 doden op haar geweten, zij en Donner en Dekker!
Neederland is doordrenkt met al het bloed en alle tranen van mensen die hoopten hier een beter leven te vinden. Een léven! Neederland is een nationalistische heilstaat geworden waarin politici roepen dat we met z'n allen hebben afgesproken dat we egoïstisch zullen zijn, en fascistische praktijken erop na wensen te houden en daartoe alle geweld als noodzakelijk en normaal mogen beschouwen.
En daarom maak ik me zorgen om die vrouw uit Eritrea! En niet alleen om haar.
Ik noemde al de Schipholbrand: Kamp Zeist zal branden als een fakkel als op één van die vrouwenafdelingen C en D in gebouw 50 brand uitbreekt.
Het is niet waar dat er iets aan de brandveiligheid is gedaan; er is geen sprinklerinstallatie, de cellen zijn voorzien van verlaagde plafonds van geperst hout. Daar hangen TL-balken in. Een simpele kortsluiting is genoeg. En je komt er niet uit. De aan de buitenkant voor de ramen geschroefde hekwerken verhinderen dat. Het natodraad, in rollen langs de dakranden van de binnen(lucht)plaats waarop onze cel uitkeek, houden je zelfs daar nog temidden van de vlammen gevangen, mocht je jezelf toch nog naar buiten hebben weten te beuken.
En de bewakers, de securiknor sukkels die overdag overal zo prominent en nadrukkelijk aanwezig zijn om de meest betuttelende regels te handhaven –zoals de verplichting om buiten de cel een BH te dragen!- waar zijn die als er 's nachts brand uitbreekt in afdeling C of D?
Juist! Niet op één van die afdelingen! Ook niet op de controlepost ertussen! Daar overal is het vanaf half elf 's avonds overal donker! De lichten gaan uit! De bewakers, die zitten ergens vooraan.
Ik zeg het voor iedereen die luisteren wil: De Schipholbrand kan zich daar eenvoudig herhalen!
Als de mensen daarbinnen, die allen lieve, geduldige, schatten van vrouwen zijn, die een saamhorigheid en kracht kennen, met elkaar, zoals ik die alleen ooit in Kamp Zeist heb ervaren, die een warmte en compassie voor elkaar hebben, die GEEN GRENZEN kent, ja, als die vrouwen (zonder papieren) niet eerst levend verbranden in Kamp Zeist, wat wacht hen dan voor lot?? Deportatie? Of vogelvrij rondzwerven, rechteloos gemaakt in dit welvarende land?
Als het aan Albayrak ligt - en zij is geen haar beter dan Verdonk - zelfs nog een groter en geniepiger propagandist *
HIER beëindigde de rechter het voorlezen van de procesverklaring en werd ik weggesleept door de parketpolitie.
* van vreemdelingenhaat, die het zogenaamd generaal pardon gebruikt om alle schendingen van mensenrechten verder te kunnen rechtvaardigen -als het aan haar ligt raken de mensen als wegwerpartikelen voor de rest van hun leven verstrikt in het natodraad dat de Neederlandse, de Europese immigratiepolitiek verbeeldt, verwoordt, vertegenwoordigt en verdedigt.
In Kamp Zeist, de menselijke kippenren die de afdelingen vormen, omdat er zoveel vrouwen opeen gepakt zitten, zag ik en sprak ik verschillende vrouwen; een vrouw die er al meer dan een jaar zit en niet terug kan naar Marokko; laat Albayrak haar littekens komen zien en voelen!
De Chinese celgenote die telkens op en neer ijsbeerde na insluiting om 5 uur 's middags en die – al eens eerder 'geklinkerd' d.w.z. op straat gezet met een oprotbrief - die er nu voor de 2e keer zit, voor een herhaling van stappen, maar al zouden zíj en de andere Chinese vrouwen willen: ze kúnnen niet! De Chinese ambassade werkt niet mee.
En Neederland? Neederland houdt razzia na razzia om mensen te deporteren, en dát woord, die waarheid, zal ook Albayrak blijven achtervolgen, zowaar ik hier sta (of zit)!
Razzia na razzia, op het werk, zoals de Chinese celgenote overkwam, die lieve vrouw, en dan die vrouw uit Algerije, ook al opgepakt bij een razzia, op werk, een moslima, met een Koerdische vriend die niet genoeg verdienen kan om samen met haar hier een leven op te bouwen.
Al die vrouwen in Kamp Zeist, de 5 vrouwen met wie ik daar die ene dag een cel deelde; Laat Albayrak dáár mee kennis maken en hun pijn voelen en hun tranen zien! (...maar justitie neemt nog niet eens de moeite om beklagformulieren in een andere taal dan het nederlands te vertalen...)
Ik liep te luchten met de Algerijnse. Plots zei ze: “moeilijk...” Ik keek haar aan. “Moeilijk..”zei ze “elke dag zo”.
Moeilijk hè? Om mensen een bestaan te gunnen!!??
Als je binnenkomt in Kamp Zeist zeggen ze, zoals tegen een vrouw uit Kameroen – ik zat erbij – ze zeggen: “This is no prison. This is detention centre. Is different. Better”. En ze voegen eraan toe dat het verblijf daar van korte duur zal zijn. Maar de Chinese celgenote had het allang begrepen: “Is gevangenis. Geen keuze” zo zei ze.
Toen ik na een dag op de rechtbank in Alkmaar terug kwam in Kamp Zeist – dat was vorige week woensdag – zag ik niets dan verheugde blikken, open armen, voelde ik warmte en welkom: van 5 vrouwen zonder papieren opgesloten in Kamp Zeist die zeiden: “Ben je er weer? Waar was je? Hoe gaat het?”
Laat de Neederlandse samenleving dáár iets van leren!
Het heet: gastvrijheid.
De Chinese gaf me haar brood omdat ik die dag nauwelijks gegeten had, de Eritrese vloog me om mijn hals en ik kan wel janken als ik denk aan de vrouwen in Kamp Zeist en hier en nu word ik beschuldigd van lokaalvredebreuk, het verstoren van een vergadering en het open knippen van het hek rond Kamp Zeist.
Ik zeg u allen: ik doe het zo weer, voor hen, de vrouwen zonder papieren in Kamp Zeist en al die anderen!
Die muren, die moeten om, die hekken, die moeten plat, leg het natodraad van Kamp Zeist rond het Binnenhof, want 'openbaar geweld', dat wordt gepleegd door de Neederlandse staat en haar lakeien, in dienst van de euro-egoistische politiek, het vraatzuchtig monster dat nooit genoeg heeft, van 'migratiebeheersing', dat roept dat ze geen ruimte heeft voor mensen, maar wel voor de kampen om hen in op te sluiten!
Maar kosten mag het niets en daarom werken er privé beveiligers die niet weten waar ze mee bezig zijn en daarom is er geen medische zorg, zoals in andere en ´gewone´ bajessen. Ik weet het; want ik kan het vergelijken!
In Zwolle, de eerste dag zit je al bij de medische dienst voor een´intake´ en daar vragen ze het hemd van het lijf, geven ze je voorlichting, maken zich druk om je bloeddruk en maken ze longfoto´s omdat ze willen voorkomen dat straks de hele bajes open TBC heeft...
Maar de Neederlandse staat heeft maling aan de levens en gezondheid van mensen zonder papieren. Ze sluiten hen op, ze kiepert hen op straat. In de deportatiekampen staan permanent knokploegen klaar om wanhopigen, protesterenden, lastige vragenstellenden met veel geweld de mond te snoeren.
Ik zeg dít tegen Albayrak, Verdonk, Donner, Balkenende, Bos, Hirsch Ballin en al die andere politici die de levens van mensen vernietigen en een beleid van apartheid bedrijven; ik zeg dít tegen u, officier van justitie, tegen u, rechter, tegen de aanwezige pers en publiek; het doet er weinig toe wat er vandaag over mij wordt besloten; wat er toe doet is het LOT VAN MENSEN op zoek naar een bestaan, die door de staat als ´illegaal´ en tot untermensch zijn verklaard.
En als u, rechter, zometeen besluit om er nog een schepje bovenop te doen voor mij, stuurt u me dan terug naar Kamp Zeist, als u durft, en als Kamp Zeist durft....maar ik wed van niet.
Voor het overige; er zit niks anders op dan de hekken nogmaals open te knippen, en niet alleen die van Kamp Zeist!