|
Over de veroordeling van Ahmed Isa: Klassenjustitie! Verzamelde teksten tegen een tiran: Exit Rita Verdonk De Tijd, Het Vuur En De Wet Le Temps, Le Feu Et La Loi |  |
|
Klassenjustitie! Die dag dat Ahmed Isa werd veroordeeld vanwege de Schipholbrand, zat ik zelf gedurende twee uur tegenover een politierechter. Geen lol aan, zo'n rechtszaak. De officier van justitie zit te zeuren, te dreigen en te eisen. Je advocaat biedt weerwoord en tot slot mag je nog wat zeggen. Al die tijd zit je te denken dat het tijdverspilling is, dat je net zo goed verstek kunt laten gaan en dat je toch wel veroordeeld zult worden omdat de wetten nu eenmaal ten gunste van die machthebbers zijn gemaakt die je nu juist zit te bestrijden met je actie en daar zijn ze niet blij mee. Na afloop van de zitting reed ik naar Haarlem, naar de uitspraak over Ahmed Isa. In mijn naïviteit dacht ik nog dat het toch niet anders kon dan dat Ahmed Isa, in tegenstelling tot mijzelf in die zaak die morgen, vrij zou worden gesproken. Immers, het was toch overduidelijk dat het hier om een ongeluk ging, en dat de elf doden die er te betreuren zijn, het gevolg zijn van hun opsluiting in die brandgevaarlijke bajes? Drie jaar. Hij werd meteen weer opgesloten. Schuldig aan opzettelijke brandstichting, heet het. Hoe kan het ook anders? Indien hij onschuldig zou zijn bevonden, zou de schuldvraag direct weer terecht zijn gekomen waar hij thuishoort: bij de politiek. 't Is daarom dat Ahmed Isa schuldig is bevonden aan de dood van elf medegevangenen. Na 15 maanden voorarrest, korte vrijheid, terug die cel in. Na 8 maanden volledige isolatie van de buitenwereld én andere gevangenen. Na zware verhoren, nachtelijk licht aan, psychische mishandeling. Na een kunstmatig instandgehouden coma van bijna een week, omdat hij ernstige brandwonden had. Na het proberen te doven van het vuur waarvan hij was wakker geworden die nacht. Nadat hij was opgepakt omdat hij geen papieren had, en opgesloten in Schiphol Oost. Na jarenlange doelbewuste risico's, genomen door de ministeries van Vrom en justitie, want het was bekend dat die bajes onveilig was. Na gekluns van bewakers die nooit goed hadden geleerd wat te doen bij brand. Na het opsluiten van zoveel mensen zonder papieren in zo goedkoop mogelijke bajessen, ten behoeve van een voorspelbaar failliet migratiebeleid. De overlevenden van de Schipholbrand steunen Ahmed Isa. Het had hen ook kunnen gebeuren. Dit soort ongelukken gebeuren zo vaak, bij mensen thuis, in huizen waarvan deuren en ramen open kunnen, waar mensen kunnen beschikken over branddekens, rookmelders en brandblussers. Waar mensen voor hun veiligheid niet afhankelijk zijn van de overheid. Juist die gevangene, die meende die sigaret gedoofd te hebben, kan voor de gevolgen van die fatale brand niet verantwoordelijk worden gehouden! Juist die minister, die kiest voor dit beleid, die kiest voor deze opsluiting, die kiest voor deze goedkope en gevaarlijke containerbouw, juist díe, die is verantwoordelijk! De veroordeling van Ahmed Isa is de zoveelste zet in de criminalisering van mensen zonder papieren, die om niets worden opgepakt, waar een jacht op wordt gemaakt waarvoor altijd wel een excuus te vinden is. De zoveelste zet in het schoonwassen van de handen van de echt verantwoordelijken die in plaats van in de tweede kamer in de cel van Ahmed Isa zouden moeten zitten. Met z'n drieën, minstens; Dekker, Donner en Verdonk. Het is niet te verwachten dat rechters hen verantwoordelijk zullen houden en daarnaar zullen handelen. Dat zal u moeten doen, of ik. Wij allemaal. Door ons mond open te trekken, door te blijven wijzen naar degenen die werkelijk verantwoordelijk zijn, niet alleen voor het groot onrecht dat Ahmed Isa is aangedaan, maar nog veel meer anderen: de doden, de overlevenden, de nabestaanden van de Schipholbrand. En zoveel onrecht dat nog steeds zoveel mensen wordt aangedaan door hen maanden-, zelfs jarenlang, in onzekerheid, voor onbepaalde tijd op te sluiten, onschuldig en illegaal verklaard. Duizenden tegelijk zijn dat er in Neederland! Het is alles één grote doofpot, een misdaad, een beerput en bovenal: klassenjustitie. Ik zal er aan denken als ik zelf de volgende keer naar zo'n rechter moet. Wie de toga past, trekke hem aan! Joke Kaviaar, 19/6/07 |
|
DE TIJD, HET VUUR EN DE WET De tijd gaat lijdzaam voorbij als deuren achter je zijn gesloten De tijd gaat vragend voorbij als ogen om je heen zijn gesloten De tijd gaat onbesproken voorbij als monden om je heen zijn gesloten Blijft ondeelbaar onvulbaar de tijd De rangen om je heen steeds gesloten Wat leven heette gaat aan je voorbij als in 't gangpad de stappen versterven Wat leefde kruipt weg uit je lijf als daarbuiten de stappen verwijderen Overleven zuigt moed mettertijd uit een mens die bereid was te vechten Dan alleen nog is dat vuur de getuige van een leven in voltooid verleden tijd Wie heeft dan de dood gehanteerd als wapen tegen machteloosheid? Wie heeft dan gesmoord en onteerd de adem die zich niet kon bevrijden? Niet de mens, die de cel als lijkkist ervoer, geen bevel, geen muur nog verdroeg De dood werd gestuurd door minister en wet, De staat was het, die hen de dood in joeg! Joke Kaviaar 8-11-05 Bij de dood van elf gevangenen, vermoord door het beleid van de ministers Donner en Verdonk Brand in uitzetbajes: 11 doden Hieronder vindt je de Franse vertaling! Download "De Tijd, Het Vuur En De Wet"
LE TEMPS, LE FEU ET LA LOI | Le temps s'écoule passivement quand les portes se sont fermées sur toi Le temps s'écoule interrogateur quand les yeux sont fermés autour de toi Le temps s'écoule sans discussion quand les bouches sont fermées autour de toi Le temps ne se partage ni se remplit Les rangs te cadenassent à jamais Ce qui s'appelait la vie glisse sur toi quand les pas se meurent dans le couloir Ce qui vibrait quitte ton corps en rampant quand les pas s'éloignent dehors Survivre finit par vider le courage de l'homme qui était prêt à se battre Alors, seul ce feu est le témoin d'une vie réduite au passé composé Qui alors s'est servi de la mort pour masquer l'impuissance? Qui a étouffé et porté atteinte au souffle qui ne pouvait se libérer? Non pas celui avec une cellule en guise de cercueil, l'homme qui ne supportait ni ordre ni mur Ministre et loi ont dépêché sa mort, C'est l'Etat qui a scellé son sort! Joke Kaviaar 8-11-05 À l'occasion de la mort de onze prisonniers, Assassinés par la politique menée par les ministres Donner et Verdonk Traduction : J.M. Langerijs & J-P. Hubert http://pumpernickel.over-blog.com |
