Woorden bij daden
Achterom kijken. Liep die smeris door? Stoppen voor een rood stoplicht terwijl iedereen doorloopt. Alweer een smerisauto die voorbij rijdt. Verderop lijkt iets aan de hand te zijn. Een blokje omlopen dan maar. De tram nemen? Geen geld. Zwartrijden? Te riskant zonder papieren. Zelfs mét een kaartje riskant. Ze stoppen die dingen soms om een razzia te houden. Dan halen ze iedereen eruit. ID controle. Nee, dat is niet om illegalen te vangen, zeggen ze dan. Op de fiets? Telkens controleren of het licht het nog wel doet. Goeie reden voor controle op papieren, een kapot achterlicht. Betrokken raken bij een ongeval. Gewond raken. Getuige zijn. Politie erbij. Wegwezen! Met ziekte of verwondingen naar een dokter of ziekenhuis. Zijn die te vertrouwen? Vragen ze naar papieren? Een slaapplek zoeken. Op straat slapen is strafbaar. Opvanghuis? Vragen ze naar papieren? Eten? Waar? Staat er politie als er soep wordt uitgedeeld? En die mannen in burger, wie zijn dat? Even zitten op een bankje in het park. Niet te lang. Stadswachten en andere BOA's controleren op drank, drugs, hondenpoep, landloperij. Geen papieren? Bellen we de politie even. Insignes. Handboeien. Niemand kijkt op of om. Veilig is het nergens, geen cent op zak. Wat doe je dan in Neederland anno 2011? Je schuilhouden? Jezelf in brand steken? Een klein diefstalletje? Beetje dealen in drugs? Elke dag dezelfde vragen, en morgen bestaat niet. Toekomst bestaat niet.
Leers wil illegaliteit strafbaar stellen. Alsof mensen ervoor kiezen om illegaal te zijn! Dat heeft diezelfde minister voor hen besloten. Leers maakt het voor mensen zonder papieren nog moeilijker als hierboven beschreven. Jaag die mensen dan maar gelijk de Noordzee in, dat is tenminste een beeld dat mensen kunnen herkennen als terreur. Per definitie strafbaar zijn vanwege je bestaan, je aanwezigheid. Paria. Opgejaagd wild. Vogelvrij verklaard. Schande dat al die illegalen er nog zijn, dat 'het probleem' nog steeds niet is opgelost. Dat vindt toch iedereen? Een schande vindt men echter nooit de vervolging, de deportatiekampen, de dood van mensen, het gedwongen leven op straat, het beleidsmatig kapotmaken van levens, de psychische en fysieke schade die mensen lijden door het eeuwige klem zitten tussen niet weg kunnen en niet blijven kunnen. EIGEN SCHULD! Vette krantenkoppen spreken schande van alles en iedereen dat niet in hun populistische straatje past. Schande spreekt men niet van de extreem rechtse terroristische organisatie die zich regering noemt. Schande spreekt men niet van de tiran Leers die niet wakker ligt van een man die zichzelf in brand steekt en niet van de tiran Teeven die zegt dat het begrip 'humaan' subjectief is (het laat zich raden dat hij de grens graag verder richting dictatuur verschuift). En maakt het nu nog wat uit welke politicus van welke partij tekent voor al die terreur? Ach nee. Carrière. Economisch belang. Komt er een volgende regering, dan verandert er niets, althans niet ten goede. Repressie woekert voort als kanker. Het is investeringen waard van bedrijven wiens handel het is om te bewaken, beveiligen, bouwen, onderhouden, ontwerpen. Ze nemen met de repressie in omvang toe en presenteren trots hun cijfers. Booming business. Wie wil er nog een aandeel? Het gaat goed met BAM en G4S. Privatisering van gevangenissen. Cameratoezicht tot in je bilnaad. Meer bevoegdheden. Het levert allemaal geld op. 
De bedrijven maken geen beleid, wordt er altijd gezegd. Dat klopt, ze maken geld. Met dat geld kopen ze de politici die op dat moment de touwtjes in handen hebben, de marionetten. En als je ze niet koopt, dan chanteer je ze ermee. De politici zeggen ook altijd over dat beleid dat “we er met z'n allen voor gekozen hebben”. Maar het betekent: “Leve het kapitalisme!”
'We' hebben hier niet voor gekozen! Niet voor het vogelvrij verklaren van grote groepen mensen. Niet voor de repressie ten behoeve van de winsten van bedrijven die de dienst uitmaken. Niet voor de geheime agenda van partij- en bedrijfsbonzen. We hebben dan ook het recht om hen het werk onmogelijk te maken, zoals zij mensen het leven onmogelijk maken. Wij hebben het volste recht om in de weg te staan, om aan te wijzen de directeuren, de lobbyisten, de kantoren, de bouwplaatsen, fabrieken, ontwerpstudio's, laboratoria, onderzoeksinstituten, de infrastructuur, het transport, de financiers. We hebben het recht daartoe, opdat iedereen weet: daar wordt het vuile werk gedaan, en daar zit het geld, dáár moeten we zijn. En tenslotte hebben we het recht om dit te zeggen, en het recht om dat recht op te eisen of te nemen. Daden bij woorden! Joke Kaviaar 2 oktober 2011 |