Home |
De meeste van deze gedichten zijn opgenomen in de bundel
VUILE WAPENS SCHONE HANDEN.
Als je de bundel hebt, zul je zien dat ik er nog wat aan gesleuteld heb voor de uitgave. De hieronder staande versies zijn dus de oorspronkelijke versies en moet ik nog vervangen door de definitieve.
Ga naar pagina 1 / Ga naar pagina 2 / Ga naar pagina 4 Hieronder de tot dusver aan deze nieuwe pagina toegevoegde gedichten (vanaf juli 2011). Recentste bovenaan. Zaans Laf Laat ze Gaan Littekens Verkopen is een vak! Groeten uit Griekenland Hospi Taal De Burokraat Daar, waar het brandt! Wie ik ben? Wacht niet langer! Bloedvergieten |
Zaans Laf 't Waren jaren van klamme handen, van die bajesboten aan de Zaan Werk en geld waren zij, de vreemde gevangenen - Protest zwelde aan Van 't lokale bestuur kwam geen "nee" tijdens het Zaanse beraad Er kwam, op een enkeling na, geen bezwaar tegen 't plan B&W Men luisterde wel naar berichten van Amnesty en jaja, men knikte, men snifte en wikte, maar voor verzet zou men nimmer nooit zwichten! En verhalen, ze mochten niet baten, over angst, over zelfmoord - Nee, doofstom waren zij met een stem, zij zouden het volmondig zo laten Ja, redeneren kunnen zovelen Politici nog wel het beste - Alleen, 't heeft met waarheid niets gemeen 't gaat erom met de woorden te spelen "Stop de waanzin! Nu meteen!" klonk het uit hees geworden kelen "Weg met de Zaanse Schande!" Werd het ooit wel gehoord? Hoe veel nog hebben zich verhangen, hoeveel zijn in isolatie gesmoord, vermoord de wil om te leven, om enkel economisch belangen? Zaans lef, waar was nu de moed? Die geschiedenis is zo duister en laf Zullen Zaanse koren ooit zingen hiervan, van de haat die hierdoor werd gevoed? Joke Kaviaar, 31 augustus 2013 |
Laat ze gaan! Laat ze gaan, laat ze gaan Laat de wolken, de wolken Laat ze kruipen en vooruitgaan Laat ze druppelen of buien Laat ze donderen, bliksemen Laat ze wind en zon beminnen Laat de golven, de golven Laat ze schuimen en dansen Laat ze wuiven naar de wolken Laat ze kibbelen en zingen Laat ze spelen met de wind Laat het water, het water thuis zijn voor de vissen en aan de meeuwen, jan van genten en de pinguins, aan dolfijnen, eten geven Laat de diepte, de diepte aan koralen op de bodem aan de stilte en het duister Eindpunt voor de golven en het water en de wind, Laat zachtjes wiegen de sloep waarin mensen van het land met hun peddels en hun kind'ren Zomaar op je zijn gaan varen, zo bewust van je luimen Oh, water en wind, wees een vrind Niet te hard en niet te ruig en niet te nat en niet te koud Wees een liefde, goede zee Laat ze gaan, de kusten kussen Laat niet omslaan, niet lek slaan Laat niet zinken, niet zinken Niet verdrinken in je diepte, de mensen en hun noden Laat ze gaan, laat ze gaan Laat ze gaan, laat ze gaan Joke Kaviaar, 9 mei 2013 |
Littekens (bij de herdenking van Nashwan, Koekamp, Den Haag, 6 mei 2013) Als politici en ambtenaren ze bereid waren te lezen, de littekens, die van bommen en van kogels van granaatscherven die van messen en brandende sigaretten Als mensen die zich dienstbaar maken aan regels en wetten die net zoveel littekens achterlaten - die van 't ongewisse, van afwachting van teleurstelling die van angst en van verdriet - als wapens dat kunnen doen Als die de littekens bereid waren te lezen, die mensen In plaats van er meer bij te maken Als papieren die worden afgedrukt in kantoren en politiebureaus - die van afwijzing en terechtwijzing - die net zoveel littekens achterlaten als het niet hebben van papieren - die van nationaliteit en identiteit die van bewijzen Als die de littekens durfden te laten zien, die papieren In plaats van ze uit te wissen dan kon een mens eindelijk meer zijn dan enkel de som van zijn littekens Een verhalenverteller Er zijn er die verhalen vertellen als een grap, een niemanddal Er zijn er die verhalen vertellen die onvergetelijk zijn En daarom groet ik Nashwan en zovele anderen die stierven aan hun littekens toen zij hun verhalen kwamen vertellen Waarom zij er niet meer zijn? Om de littekens Om de ongehoorde en ongelezen littekens Laten wij dan hun verhalen vertellen en doorgeven Eens zal er iemand moeten luisteren * Lees hier de verhalen van Nashwan en van andere vluchtelingen op de website van Recht op Bestaan Joke Kaviaar, 6 mei 2013 |
Verkopen is een vak! Billboards met reclame Ze vervuilen onze straten Schreeuwen - krijsen - wijzen Roepen koop - koop - koop! Billboards groot en felverlicht nemen de nacht en de sterren Nemen 't uitzicht op het verre In je smoel, je ogen - hier! Hebben - nemen - reclame Vreten - zuipen - keuze zat Brult en buldert kapitalen Duur - duurder - duurst Verkopen is een vak! Nu verkiezingen met slogans Oneliners met leugens Stem op mij - mij - mij! Billboards vol beloften nemen macht van je af Van je denken en je doen Het is kiezen zonder keuze tussen Koppen - koppen - koppen van politici met naam in hun neon - neonletters Zeggen niks - niks - niks Democratische commercie Wie biedt meer en wie doet minder Hou jezelf niet voor de gek Hou je stem in je bek Zij zijn nét als producten en wij zijn de consument! Ja - verkopen is een vak Ze verkopen kouwe kak Je kan beter maar niks hopen met partijen na te lopen Met je stemmen en je rechten Hee - je kan maar beter vechten! Joke Kaviaar 8 september 2012 |
Groeten uit Griekenland Langs het strand gewandeld, 't was een dag van dansende golven, van 't bruinen van bleke bast en boezem en van de verleiding Tenen in 't schuim en het water, een duik, en dan, achter een rots De geur van verrotting Vergooide visvangst? Planken hout, versplinterd, verweerd, liggen stukgeslagen De zee toont zich een woesteling maar 't was niet de zilte die wreed was De overstekelingen, aangevreten, aangespoeld, waren vreemdelingen De lijken zijn in plastic zakken geritst en gelabeld 'Grens Griekenland' Van de planken bouwden wij, vakantiegangers, diezelfde avond een kampvuur Joke Kaviaar, 6 september 2011 |
Hospi Taal Pennelikkers pilledraaiers Spuitenprikkers - Allen zeggen Jij bent gek Sleuteldraaiers witte jassen zielenaaiers - Allen lullen uit hun nek Wie ben ik te protesteren Weer proberen uit te leggen - Ach verrek! Ik ben niet ziek - heb geen syndroom Alleen kritiek en zonder schroom Dus ik ben gek? Alle dienders zijn bandieten Mogen schieten - Kom maar gek, ik schiet je lek! Politiek en persmuskieten roepen schuldig! - Weg die gek Achter 't hek! Sluit maar op in een gesticht stempel brandmerk interventie Veilig weg Medislagers medicijnen Weg te kwijnen vastgebonden Hou je bek! Boeien dwangbuis diagnose Voer voor boeken en rapporten Ben ontdekt door professoren farmaceuten Proefkonijn met nieuwe stoornis Nieuw gebrek Vastgebonden en verslonden Machtswellust van industrie en dat is recht?! Platgespoten naar de klote Uit de kleren separeren Zal je leren Wordt dan beter! Wat is beter? Doorgedraaid in eigen stront - Ongezond! Nog meer gekken - zakken spekken Drugs en bedden voor de gekken Ben niet gek! Ben niet gek - ik heb het door Gevaar voor winsten en promotie ben ik- daarom ben ik gek Joke Kaviaar, 15 augustus 2011 |
De Burokraat Ik ben de burokraat Mijn regels mij heilig Mijn wetten mijn richtlijn Mijn wereld mijn buro Mijn werk mijn religie Ik ben de burokraat Ik gaap op mijn stoel naar beeldscherm en klok Wat moet ik met die mensen die formulieren invullen, verzoeken indienen, bezwaar maken, klagen? Vanwaar al die mappen, geperforeerde paperassen? Uw kenmerk mijn onderwerp Ze blijven maar komen Men heeft erop geschreven, gekrabbeld, getekend Onleesbaar en zielig Het doet niet ter zake Ik handel het af op routine op volgorde van binnenkomst Gestempelde stapels Ik kan niet anders doen dan hoofdstuk zeven, lid negen, sub vier te hanteren Te oordelen naar de letter Te handhaven, beslissen Ik kan me niet vergissen Goed is het altijd en moeilijk is het nooit Ze kunnen hogerop, in bezwaar, in beroep Procederen bij collega's in kamers als deze In gebouwen als deze waar wordt behandeld, beoordeeld, afgewezen Wij worden wel betaald Wij, de burokraten Wij zorgen dat het klopt tot de dood erop volgt, de papierversnipperaar Joke Kaviaar, 13 augustus 2011 |
Daar, waar het brandt! Waar is het slagveld, als geen geweervuur te horen is, er geen bommen vallen, geen luchtalarm af gaat? Waar is het slagveld, als het nieuws er niet van spreekt, de kranten er niet mee bedrukt zijn, roddels en reclame als altijd? Toch, ik weet het Er is een oorlog gaande, want er zijn kampen ingericht, dag na dag deportaties, doden Ja, ik hoor het, dat mensen zich verschuilen, voor razzia's op vlucht zijn, hongerig en zwervende Waar is het document, waarin die oorlog werd verklaard, de vijand werd aangewezen, de grenzen getrokken? Wie tekende dat document, dat vervolging instelde, de wapens inzette, de verborgen soldaten? Waarom is het, die stilte, die in vrede en democratie verstopte massamoord, die zich niet durft vertonen? Waarom is het, die schaamte, als de agressors zeggen dat zij het recht hebben, en de wet, 't geweldsmonopolie, en 't geld? Waarom het slagveld verhullen? Omdat de lijken, uit zee gevist, verhongerd, verdronken, geen oorlogsslachtoffers heten mogen? Waarom het slagveld niet tonen? Omdat het geen oorlog heten mag? Immers, dan zou de vijand terug mogen slaan- Waarom de oorlog niet benoemen? Opdat de vijand crimineel, terrorist, illegaal, verslaafd, onwaardig kan worden genoemd? Toch, het is er, die oorlog, en neemt gevangenen Zij mochten zich niet wapenen Zelfs mogen zij niet bestaan Toch, het is er, die oorlog, al zien we geen bloed, ruiken geen ontbinding De tekenen zijn daar! De tekenen! Het vlaggen, 't nationalistisch gebulder, de grensbewaking, de haat gericht op alles wat vreemd is De tekenen! Het schuilen, het fluisteren van verhalen, vervalste paspoorten, de angst voor alle uniformdragers Waar het slagveld is? In de lucht die we ademen, de straten waarin we lopen In de woorden van politici Waar het slagveld is? In het zwijgen van medici, religieuzen, humanisten, hun geheimhoudingscontracten Waar het slagveld is? In het werk aan wapens, camera's, controle, aan deuren, sloten en muren Waar het slagveld is? Het is waar het zichtbaar wordt zodra we gaan terug slaan 't Zal daar zijn, waar het brandt Wie dan vraagt, waar het is, het slagveld, zeggen we Daar is het slagveld! Daar, waar het brandt! Joke Kaviaar, 1 augustus 2011 |
Wie ik ben? Een leven lang zal ik het antwoord weten, zoeken, niet willen weten Toont u eens aan, zeggen ambtenaren, afkomst, huidskleur, herseninhoud, geboortedatum, geboorteplaats Barst! Wat zal dit individu kiezen, ontwijken, dromen, wensen, vervloeken, verstoppen? Veranderlijk verdomd! Kind en volwassen, verstandig en gestoord bedroefd, uitbundig, groots en nietig Het ik dat ik ben, dat was, is, en zal zoveel maar niet in de digitale opslagplaatsen, van Staatswege ingericht, daar is het ik voor altijd waar het is, zal het blijven zoals het is, en aantekeningen krijgen Daar kunnen we in verdwalen, ons verliezen in rapportages beoordelingen, documentatie, dossiers Daar komen we onszelf weer tegen, geregistreerd, bestempeld, ingedeeld, voorzien van chips en codes Dat is het, wie wij zijn, onbekenden voor onszelf Dat zijn wij, ingescand en ingeschat Wie ik ben? Vraag het hen, die mijn waarde hebben bepaald Bankrekening, onkostenposten! Wie ik ben? Vraag het hen, die mij een nationaliteit hebben opgedrongen Keurslijf, dwangbuis! Vraag het hen, wie ik ben, indien zij klaar zijn met de analyse van mijn DNA, vingerafdrukken en ogen Vraag het hen, wat ik ben, een ziekte, veiligheidsrisico, vreemdeling, een nieuwe soort? Mij wordt nooit wat verteld! Joke Kaviaar, 26 juli 2011 |
Wacht niet langer! 't Is altijd wachten op toestemming Om naar huis te mogen Om op reis te gaan Om verder te gaan Het is wachten op erkenning Van ons bestaan Ons kunnen Van ons geduld Het is wachten op betaling Van ons loon Onze belastingteruggaaf Of onze gelijke munt Het is wachten op vervulling Van al die wensen Onze dromen Van onze noden Het is wachten op zegen Van de kerk Van de rechter Een overwinning? Het is wachten op een opening In de muur De wet Van een deur Het is wachten op de waarheid Die verborgen wordt Wachten op de vrijheid Die ons beloofd is Tenslotte wordt het wachten op niet meer wachten hoeven 't Is nog wachten op de dood Wacht niet langer! 't Is het machtigste wapen t Verlamt zonder te slaan maar maakt zich nergens aan schuldig Wij zelf waren het die ons wachten lieten, als kinderen wachtend op een wonder Joke Kaviaar, 17 juli 2011 |
Bloedvergieten Mijn bloed behoort geen ander toe, hoort aan geen Staat, geen Koningshuis of Regering Van mijn bloed zal nimmer worden gezongen door Het Volk, dat zich slaafs verlaat, dat elke hartklop, ademtocht, vergeeft aan God of Baas, allen dwaas! Te offeren hun bloed, het is aan hen Op te eisen mijn bloed voor dat Vaderland of dat Moederland, een afgebakend grondgebied om te stelen en houden Mijn bloed niet! Mijn bloed, verhit, verloren, geproefd, zal stromen, levend of stervend, maar nooit op bevel, de eer van een landheer 't Is mijn bloed dat vloeit zoals mijn liefde, mijn gevecht, mijn woorden en wapenen alleen. Joke Kaviaar, 14 juli 2011 |
back to begin Home |